[zaloguj się]

POMAMIONY (3) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a pochylone.

Fleksja
pl
N subst pomåmion(e)
G pomåmionych
V subst pomåmion(e)

pl N subst pomåmion(e) (1).G pomåmionych (1).V subst pomåmion(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: pomamiony przez kogo (2).

stp, Cn, Linde brak.

Oszukany, wprowadzony w błąd (o wielu) (3): Acż to dobrze wiem iż to ieſt poſpolite wielu vcżonych ludźi przez Anniuſá pomamionych mniemánie żeby obádwá Ewanieliſtowie iednę rzecż piſáć mieli. CzechRozm 150; CzechEp 112.

pomamiony czym (1): iż czárámi twymi pomamione były wſzytkie narody [quia in veneticiis tuis erraverunt omnes gentes]. WujNT Apoc 18/24.

Synonimy: okłaman, omamiony, omylon, oszukany, zawiedziony, zwiedziony.

Cf POMAMIĆ

ALKa