POPADAĆ SIĘ (11) vb pf
sie (6), się (5).
o oraz oba a jasne.
Fleksja
| praet |
|
sg |
pl |
| 3 |
f |
popadała się |
m an |
|
| n |
|
subst |
popadały się |
| conditionalis |
|
pl |
| 3 |
subst |
by się popadały |
inf popadać się (2). ◊ fut 3 pl popadają się (2). ◊ praet 3 sg f popadała się (2). ◊ 3 pl subst popadały się (4). ◊ con 3 pl subst by się popadały (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. popaść.
Popękać, porozpadać się, pokruszyć się, połamać się, rozedrzeć się;
scindere se PolAnt, agere rimas, crepare, dehiscere, dirumpi, dissilire, fatiscere, findi, flssiculari, frangi, hiascere, hiscere, rumpi Cn (11):
RejWiz 89,
108v;
Ciáło moie przyobleczone ieſt robaki y plugáſtwem z prochu/ ſkorá moiá popádáłá ſię áż mi obmierzłá. BibRadz Iob 7/5;
A potym Anyoł ćichuchno przydybawſzy do onego człowieká ſwiętego/ pchnął go nogą że z oney ſrogiey ſkáły ſpadł nádoł/ thák iż ſie w nim wſzytki kośći popádáły. RejZwierc 175;
BudBib Ios 9/13,
Toń 7/5;
A oto zaſłoná kośćielna rozdárłá ſię ná dwoię/ od wierzchu áż do dołu. y źiemiá zádrżáłá/ á ſkáły ſię popádáły WujNT Matth 27/51;
[DramStp II 360].
popadać się czemu (żywotne) (1): Gdy ſobie koń wárgi/ iákożkolwiek pokáźi/ albo mu ſye popádáią/ wykróy ſkibkę ośrzódki chlebowéy/ á nátrzy ią co nalepiey ſolą SienLek 167v.
W porównaniu (1): Y rozpłyną ſię gory pod nim/ y doliny popádáią ſię/ iáko woſk od oblicża ogniá/ iáko wody pádáiące z wyſoká [et valles scindent se ... sicut aquae effusae in praeceps]. BudBib Mich 1/4.
Szereg: »popadać się a pokazie się« (1): Potim lepak gdy panna porodziła, obrazi one [dwanaście krain świata znamionujące] wſzithki ſie popadały á pokaziły. BielŻyw 124.
Przen (1): Iuż ſie y s práktykarzá ſnádnie náśmiać możeſz. A názwáć go omylnym/ á iż nic nie vmie/ A ná gwiazdách rozumieć/ nic ſie nie rozumie. Tym oſzydziſz káżdego/ oſzydziſz Płánety/ Ze ſie muſzą popádáć ich wſzytki dekrety. RejWiz 152.
Formacje współrdzenne cf 2.PAŚĆ.
Cf POPADAŁY, POPADANIE
MN