»ogniem (a. pożarem ognistym), w ogniu popalić; ogień popali« = in igni comburere Vulg, PolAnt; flamma consumere a. succendereVulg; ignis devorabit Vulg; ignis comburet a. consumet, comburere a. incendere in igni PolAnt [szyk zmienny] (19:1;24): RejPs 124v, 157v; Zátłumi Pan w gnyewye ſwym wſſytki ſwe gnyewniki/ Popali ſrogim ognyem ty ſproſne grzeſſniki LubPs F, Sv; KrowObr 63; I rzekł Pan do Iozue: [...] koniom ich poderznieſz żyły/ á wozy ogniem popaliż [!]. Leop Ios 11/6, Iudic 15/5, 2.Par 7 arg, 4.Esdr 15/62, Ier 50/32; Ez 16/41, 1.Mach 3/5; UstPraw I3; Przytym y kſięgi zakonu ktore kolwiek náleźiono podrápawſzy w ogniu popalono. BibRadz 1.Mach 1/59, Num 11/1, Deut 9/22, 3.Reg 18/38, Is 47/14, Ier 21/10, 14, 37/10, 1.Mach 1/33; Piſzą niektorzy iż rychło potym Medea pogniewáłá ſie z Iazonem/ y ziecháłá od niego precż z Greciey ná wſchod ſłońcá/ popaliwſzy iego kráinę y miáſtá ogniem miſtemie przypráwnym BielKron 55, 50v; RejAp 33v; GórnDworz Aa8; co ſobie więcey obráć ábo vważyć maſz/ gdyż wieſz co zá pomſtę wzyął Saul/ ábo Dátán y Abiron/ ktore ogień z niebá ſpadſzy popalił RejPos 89v, 127, 253v; RejZwierc 87v, 125, 205; Dátan/ Abiron y z drugimi towárzyſzmi z wielkim pocżtem ludźi w źiemię wpádli/ y ogień ie popalił WujJudConf 9; Y złupił miáſto á popálił ie ogniem BudBib 1.Mach 1/33, Ps 45/9[10], 1.Mach 5/28, 2.Mach 2/10; HistHel C2; On ogień ná ſtoiące ſię około ſługi obroćił/ y one popalił SkarŻyw 152, 483, 492; Cżemu P.Bog Sodomę y Gomorę ogniem popalił? WerKaz 295; KmitaSpit A4.

»ręką swoją popalić« (1): Y przypominał im ſłowá Konſtántyná wielkiego: przed ktorem gdy ſię ná Zborze Niceńſkim ieden Biſkup ná drugiego przez piſanie żáłował: wſzytki nápiſane ich grzechy/ ręką fwoią popalił SkarŻyw 107.

»pobrać, (i) popalić« [szyk 3:2] (5): Ceſarz rozgniewawſzy ſie/ wiele miaſt y wśi popalił y pobrał. BielKron 183v; [Łokietek] pobrał y popalił wſzytki kráiny od rzeki Odery pocżąwſzy BielKron 371, 192, 355, 364v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»popalić i popustoszyć« (3): [Bolesław Pudikus] popalił y popuſtoſzył kſięſtwo Opolſkie áż do Koźla y Ráćiborzá bez żadnego odpárćia BielKron 363v, 380v; [Filippik] piſał do Rzymu roſkázuiąc Pápieżowi y wſzytkim Rzymiánom/ áby obrázy wkośćiołách popalili y popuſtoſzyli. SkarJedn 196. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»popalić i porazić« (1): wiedząc iż Cezarz miał co cżynić z Sáráceny/ wthárgnęli mu w źiemię Ruſowie. Ale Ceſarz wiedząc o nich/ poſłał przećiwko im tákie miſtrze/ ktorzy z ſmołą/ z ſiarką/ przypráwiwſzy ogień popalili im okręty y poráźili. BielKron 347v.

»popalić a posuszyć« (1): thá plagá cżwarta wylaná ieſt ná to ſłońce widome/ áby ſuchoſcią á gorącoſcią ſwoią roſpaliło á zátwárdziło zyemię/ iżby ná niey popaliło á poſuſzyło żywnośći iey RejAp 134v.

»potracić i popalić« (1): GRzegorz dzyewiąty [...] ná Ceſárzá Frederyká pirwſzego klątwy potwirdził/ [...] ſkąd rozgniewał ſie Ceſarz/ wiele ludzi potráćił y popalił oblegſzy Rzym BielKron 183v.

»pożrzec a popalić« (1): A pádnie ten pyſzny y obáli ſie/ á nie będzie kthoby go podnioſl: y zápalę ogień w mieśćiech ie^go/ y pożrze á popali wſzyſtko około niego [suscendam ignem in urbibus eius, et devorabit omnia]. Leop Ier 50/32.

»wybrać (a. powybierać) i (a) popalić« [szyk 5:1] (6): [książę Sobiesław] wtárgnął do Sląſká y do Polſki á wiele ſzkody podziáłał/ [...] ábowiem w then cżás Krol Boleſław miał zſobą co cżynić w Ruſi/ á on około Krákowá trzy ſtá wſi wybrał y popálił BielKron 325; [Czesi] ſto y dwádzieścia iednych klaſztorow powybieráli á popalili. BielKron 327, 180v, 202v, 400 [2 r.].

»wymiatać i popalić« (1): LEo trzeći [...] kazał wymiátáć wſzytki obrázy s kośćiołow y popalić BielKron 167v.

»popalić abo zatopić« (1): Rozważy ſobie gdzie ſie podziáły ony zacznę á mocne miáſtá/ ktore iedny zburzeniem ſrogiem/ drugie theż trzęſieniem ziemie ſtráſzliwie poginęły. A nie tylko miáſtá ále y inſuły/ álbo po náſzemu kráiny/ ktore ábo ogień popalił ábo ſrogie morze zátopiło. RejZwierc 87v.

»popalić i zborzyć« [szyk 1:1] (2): Ktorzy [Babilończycy] ten kośćioł zborzyli y popalili [domum istam demolientes incenderunt]/ á lud do więźienia zawiedli do Babilonu. BibRadz 3.Esdr 6/16; StryjKron 370.

»popalić i zgubić« (1): Y teraz gdy by wſzytko piſmo popalono/ y zgubiono: yzáli by teſz kośćioł zginął/ y wiárá á prawdá z piſmem vpádłá? SkarŻyw 364.

»złupić a popalić« (1): Y złupił miaſto a popalił ie ogniem [Et accepit spolia urbis, et combussit illam igni]/ á domy w nim y mury około niego poobálał BibRadz 1.Mach 1/33.

»zwojować i popalić« (1): Ná drugi rok Leſtko cżarny 1281. kſięſtwo Wrocſláwſkie zwoiował y popalił z Mſzcżuiem Pomorſkim kſiążęćiem BielKron 364v.