[zaloguj się]
[pdf]

POPRZESTAWAĆ (2) vb impf

o oraz e jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 poprzeståwå poprzeståwają

praes 3 sg poprzeståwå (1). ◊ 3 pl poprzeståwają (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. poprzestać.

1. Odstępować od czegoś, rezygnować; abire, abscedere absistere, cessare, deserere, desistere, desinere, discedere, finem facere, intermittere, interponere spatium, pausam facere (a. dare), pausare, quiescere, recedere, relinquere, reprimere, supersedere, vacare Cn [czego] (1):

W przeciwstawieniu: »poprzestawać ... wracać się« (1): tedy tácy/ [...] tego lékárſtwá/ iáko náturze ſwéy nieſprzyiáynégo/ poprzeſtawáią: álbo dni kilko odpoczynąwſzy/ do niego ſye záś wracáią Oczko 21v.

2. Kończyć się, przestawać być (1):

cum inf (1): [ogień niebieski, tj. słońce] iſtność rzeczam wſzyſtkim dawa która to iſtność kiedy od niéy ſye oddali/ drzewo żywiącé/ álbo rzecz óná/ iuż tym być/ czym byłá/ z oſtátnią zgubą ſwą poprzeſtawa. Oczko 5.

Synonimy: 1. odstępować, poniechywać, zaniechawać, zaniechywać.

Formacje współrdzenne cf 1. STAĆ.

MC