[zaloguj się]

ROZTRZĄŚNIENIE (2) sb n

Fleksja

G sg roztrząśniéniå (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. roztrząsnąć.

Zastanowienie się, przemyślenie, zanalizowanie (2): Ale Sędźia niewidźiánéy rzeczy nie może ſkázáć ták iáko Podkomorzy ná polu. Trzebá tu roztrząśniénia: bo Podkomorzy nie ták ma bydź ſeruile pecus, áby nie miał obaczywáć: Coecus coecum ducit. SarnStat 465.
Wyrażenie: »pilne roztrząśnienie [czego]« (1): Ale iż ſie w tym zágadániu wiele rzecży wtrąćiło/ przeto potrzebá tey ſpráwy pilnego roſtrząſnienia y porządney na káżdą rzecż odpowiedźi. CzechRozm 146.

Cf ROZTRZĄSNĄĆ

RS