« Poprzednie hasło: PORĘCZE | Następne hasło: [PORĘCZNIK] » |
[PORĘCZENIE sb n
Teksty nie oznaczają pochyleń; o prawdopodobnie jasne (tak w poręczyć).
Fleksja
sg | |
---|---|
N | poręczeni(e) |
I | poręczenim |
sg N poręczeni(e). ◊ I poręczenim.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Znaczenia
- 1. [Obowiązek]
- 2. [Pełnomocnictwo]
1. Obowiązek [czyje]:
Szereg: »urząd a poręczenie«: Co za urząnd a poręczenie jest hettmańskie. Do wszytkiego dobrego wieść, złe karać, a dobre miłować OrdunekGórn 16.
2. Pełnomocnictwo:
Wyrażenie przyimkowe: »z poręczenim [ku czemu od kogo]«: Przystąpiwszy przednas zupelna raddę [...] Jopek sługa jey mosczi paniey Kamienczowey [...] sporeczenim ku tey sprawie od jey mosczj paniey y zdozwolenim poslanego [zam. posłanym], y yest [...] wyznal, yze ten placz [...] yey moscz panj [...] przedala Wawrzynkowj ProtokWoźnik 1598 nr 236.
Synonimy: 1. obowiązek, poruczeństwo, powinność; 2. poruczenie, poruczeństwo.
Cf PORĘCZYĆ]
MN