[zaloguj się]
[pdf]

PORĘCZONY (1) part praet pass pf

Fleksja

N pl subst poręczone.

Sł stp s.v. poręczyć, Cn, Linde brak.

Zagwarantowany, zabezpieczony: rzeczy niech bywaią poręczoné [seu recipiantur sed dentur ad fideiussoriam cautionem JanStat 906] do tego czáſu: áż Król Iego M. y my Miſtrz ku rozgrániczeniu między Polſką y nowym Márgrábſtwem poſły ſwé zeſzlą. SarnStat 1122.

Cf PORĘCZYĆ

MN