Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZTRZĘSIENIE

Następne hasło: [ROZTRZĘŚNIONY] »

ROZTRZĘSIONY (2) part praet pass pf

Oba o jasne.

Fleksja

sg
f	A	roztrzęsioną

pl
N	subst	roztrzęsion(e)
A	subst	roztrzęsioné

sg f A roztrzęsioną (1). ◊ pl N subst roztrzęsion(e) (1). ◊ [A subst roztrzęsioné.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Który się bardzo trzęsie z emocji (tu: strachu) (użycie jest kontaminacją znaczeń ‘trząść się’ i ‘rozsypać’) (1)
2. Występujący wszędzie na jakimś terytorium, rozpowszechniony (1)
3. [O włosach: rozrzucony, rozpuszczony]

1. Który się bardzo trzęsie z emocji (tu: strachu) (użycie jest kontaminacją znaczeń ‘trząść się’ i ‘rozsypać’) [przed czym = z jakiego powodu] (1): Abowiem czáſem koſći náſſe nieináczey iáko niepotrzebne trzaſki przed ſtráchem ſmierći bywáią roſtrzęſione [dissipata sunt ossa nostra secus infernum Vulg Ps 140/7] RejPs 209.

2. Występujący wszędzie na jakimś terytorium, rozpowszechniony (1):

Wyrażenie: »nie wszędzie roztrzęsiony« (1): Ale wżdy dobrze/ iż znaćie w Rzeſzy Niemieckiey nie wſzędźie tę zarázę być roſtrzęśioną. WujJud 2.

3. [O włosach: rozrzucony, rozpuszczony [po czym]: Jest Ismenis Krokale, we wszystkim ćwiczeńsza, Wdzięczné włosy po białéj szyi roztrzęsioné W wárkocz splotła ZbylAkteon 47.]

Cf ROZTRZĄŚĆ