Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PORODZICIEL

Następne hasło: PORODZIĆ »

PORODZICIELKA (6) sb f

Oba o oraz a jasne; -ciel- (3), -ciél- (1); -ciel- SiebRozmyśl; -ciel- : -ciél- OpecŻyw (2:1).

Fleksja

	sg
N	porodzicielka
V	porodzicielko

sg N porodzicielka (3). ◊ V porodzicielko (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

Ta, która urodziła; matka (o Maryi, matce Jezusa) (6)
- a. W funkcji tytułu, miana (1)

Ta, która urodziła; matka (o Maryi, matce Jezusa) [w tym czyja (5): ai poss (3), G sb (2)] (6): PatKaz III 106v; O Naświętſza dźiewico/ błogoſłáwiona porodźićielko páná náſzégo Iezuſá Kryſtuſá SiebRozmyśl G2.

Wyrażenie: »(święta) boża porodzicielka« = deipara virgo Murm [szyk 2:1] (3): Pozdrowiona bądz ſwiętá bożá porodzicielko. OpecŻyw 164, 172; Murm 1.

a. W funkcji tytułu, miana (1): Oneycij daię ſyna mego iedinego/ aby iemu matką była/ iemużem iá ocietz/ daię iey ijmię porodzicielka/ wſſakoż oſtanie w tzaloſtzij iey cżyſtota dziewicżá. OpecŻyw 7.

Synonim: matka.

Cf BOGARODZICIELKA, RODZICA, RODZICIELKA, RODZICZKA