[zaloguj się]
[pdf]

[ROZTUCZNIEĆ vb pf

roztucznieć, rozstucznieć.

roz-, roſ-.

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
praet
pl
3 m pers roztucznieli

fut 3 pl rozstucznieją. ◊ praet 3 pl m pers roztucznieli.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (te same przykłady).

Stać się grubym, otyłym, utyć:
Szereg: »potyć i roztucznieć«: Iáko ſſlák pełen ptakow/ ták domy ich pełne zdrady: dla tegoż zwielmożyli ſie y zbogáćili. Potyli y roztucżnieli [incrassati sunt et impinguati] Leop Ier 5/28 (Linde s.v. roztuczyć).
Przen: Rozſtucżnieią [Pinguescent] ozdobne mieſcá puſtyniey á págorki przepáſą ſie weſſelem. Leop Ps 64/13 (Linde s.v. roztuczyć).

Synonimy cf ROZTUCZEĆ.

Formacje współrdzenne cf TUCZYĆ.]

RS