[zaloguj się]

PORUSZYWANIE (2) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg pl
N poruszywani(a)
G poruszywaniå

sg G poruszywaniå (1).pl N poruszywani(a) (1).

stp, Cn, Linde brak.

Rzeczownik odporuszywać się (2):
1. Ruch (1): K temu ſą wielcy dowiarkowie/ ábowiem z niedoſtatku doświátczenia w rzecżach/ wſzyſtko cokolwiek słyſzą wierzą być rzecż prawdzywą/ [...] ábowiem ich wilgotnośći bywayą poruſzáne dlá mnożenia álbo rośćienia ćiała: y okwituie w nich ćiepło/ ktore wielką poruſzywánia przyczyną ieſt. KwiatKsiąż C3v.
2. Pobudzanie, wzruszanie [czego] (1): iako niekaſzdy głos/ ale tylko ten ktory dobrze brzmi/ dobrą melodią cżyni: takze teſz poruſzywania albo ſprawy duſze/ niewſzyſtki iedno ty ktore ſię z rozumem zgadzaią/ ku prawdziwey harmoniey/ to ieſt zgodnośći żyćia nalezą. KwiatKsiąż I3.

Synonimy: 1. ruch, ruszanie; 2. pobudzanie.

Cf PORUSZYWAĆ SIĘ

MN