Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [POSZYWANY]

Następne hasło: [POŚCIANKA] »

POŚCIAŁKA (3) sb f

pościałka (2), pościołka (1); pościałka BielKom, HistLan; pościołka Mącz.

o oraz końcowe a jasne, pierwsze a pochylone; w pościołka drugie o jasne.

Fleksja

	sg
N	pościołka
G	pościåłki
A	pościołkę
L	pościåłce

sg N pościołka (1). ◊ G pościåłki (1). ◊ [A pościołkę.] ◊ L pościåłce (1).

Sł stp brak, Cn s.v. pościel, Linde XVII w. (z Cn), poza tym XVIII w. s.v. pościel.

Znaczenia

Dem. od „pościel” (3)
- 1. Od znacz. ‘pierzyny itp.’ (2)
- 2. Od znacz. ‘legowisko’ (1)

Dem. od „pościel” (3):

1. Od znacz. ‘pierzyny itp.’; cadurcum, lectus, stratum, stratus, substramen, substratus, torus (plumeus) Cn (2): Pan Bog zna miły oycże że ſie zá to wſtydzę/ Ze cie w brudney koſzuli y w poſciałce widzę. HistLan C3; [Gdy vbogi/ álbo wdowá vboga/ ſuknią/ nád ktorą inney nie ma/ ábo pośćiołkę ná ktorey lega/ do zaſtáwy przynieśie SkarBrac 24; poſćiałká/ Lectulus. Volck Sss3].

Zwrot: »wstać z pościałki« (1): Ráno też wſtawſzy s poſciałki/ Nápiję ſie kęſ gorzałki BielKom E7.

2. Od znacz. ‘legowisko’ (1): Grabatulus Pośćiołka. Mącz 147c.