![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: POŚMIAĆ SIĘ | Następne hasło: POŚMIANY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POŚMIAN (3) part praet pass pf
o jasne, a pochylone.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | pośmiån | f | N | pośmiåna |
| A | pośmiånégo | A | |||
sg m N (praed) pośmiån (1). ◊ A pośmiånégo (1). ◊ f N (praed) pośmiåna (1).
Sł stp s.v. pośmiać się, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Wydrwiony, wyszydzony (3): a w ten cżas dziewitza blogoſlawioná vzrzáwſſy ſwégo milégo ſyna tako poſmiánégo/ ij ſromotnie w pawlokę oblecżonégo/ [...] padla iako vmarlá. OpecŻyw 131v.
W połączeniu szeregowym (1): KRYſtus [...] dla nas iáko złocżyńcá był w nocy poiman/ wiedźion przed ſąd Duchowny/ oſkárżon bez prawdy/ vplwan, wzgárdzon, y pośmian ArtKanc D11.
Szereg: »pośmian i uplwan« (1): O wſſego ſwiata miloſná mądroſci/ iakos dzis poſmiána ij vplwána OpecŻyw [123]v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
Cf POŚMIAĆ SIĘ
MP