[zaloguj się]
[pdf]

POUCINAĆ (2) vb pf

Fleksja

part praet act poucinawszy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Odciąć wiele czegoś; amputare Vulg [komu co (pl)] (2): zábili y Wodzá/ y one ktorzy przynim byli/ y poſiekli ie w kęſy/ á poućinawſzy im głowy/ precż wyrzućili. Leop 2.Mach 1/16; náleźli Saulá y ſyny iego/ rozebráli ie z zbroy/ poućinawſzy im ſzyie poſłáli do zyemie ſwoiey. BielKron 68.

Synonimy: oderznąć, odkroić, odrzezać, odsiec, pourzynać.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

Cf POUCINANY

MN