[zaloguj się]
[pdf]

1. ODSIEC (3) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
inf odsiec
praet
sg
3 m odsi(e)kł

inf odsiec (1). ◊ praet 3 sg m odsi(e)kł (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu; poza tym XVIII w.: odsiec się.

1. Odciąć, odrąbać [co] (2): ysze szlyachathny voczyech szregul [...] othszyekl drwy vszyeny y pothvoye szyekl ZapWar 1505 nr 1994; Deartuare, Członki odłamáć/ Odſiec. Mącz 78c.
2. Odpędzić wroga, siekąc bronią białą [kogo] (1): káżdy ſwego goni. [...] SIS przypádnie ná tłuſtym báránie/ Y odśiekł ich KmitaSpit B4.
3. [Odeprzeć zbrojnie [co od czego]: A gdy Towćiwił moc ſwoię złączył z Niemcámi Liflandſkimi/ odbił Litewſkie vphy y odſiekł od Połocká StryjKron 327.]

Synonimy: 1. odciąć, oderznąć, odkroić, odrazić, odrzazać.

Formacje współrdzenne cf SIEC.

Cf ODSIECZENIE, ODSIECZONY

LWil