[zaloguj się]
[pdf]

ODRZAZAĆ (2) vb pf

odrzazać (1), odrzezać (1); odrzazać BielKron; odrzezać RejPos,

o prawdopodobnie jasne (tak w od-); oba a jasnej e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
inf odrzazać
praet
sg
2 m [-ś] odrzazåł
conditionalis
sg
2 m byś odrzezåł

inf odrzazać (1). ◊ [praet 2 sg m [-ś] odrzazåł.] ◊ con 2 sg m byś odrzezåł (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Oderżnąć, odciąć [kogo, co] (2): Kánclerzá Płockiego/ Ianá Cżáplę cżłowieká vcżonego po rozmáitych mękách dał obieſić/ [...] wſzákże znowu Przeor tegoż zakonu kazał go odrzázáć á pochowáć ná tumie. BielKron 360; [Cresc 1571 377 (Linde)].
Szereg: »odrzezać, (albo) odciąć« (1): A gdybyś też vźrzał gáłąś ćirniową ábo głogową/ á ona wyroſłá s pięknego krzaká winnego/ [...] izażbyś iey nie odrzezał álbo nie odciął/ á precżbyś nie zárzućił? RejPos 172; [⟨quem⟩ separasti odrzazal/ odczvl TomZbrudzBrul Ex 29/27].

Synonimy: odciąć, odkroić, odsiec.

Formacje współrdzenne cf RZEZAĆ.

Cf ODRZEZANIE, OBRZEZANY

MP, RS