[zaloguj się]
[pdf]

POWIEDAĆ SIĘ (33) vb impf

powiedać się (19), powiadać się (14); powiedać się MurzHist (2), GrzegRóżn (2), Mącz, BibRadz, BielKron, GórnDworz, RejPos, RejPosWiecz2, RejPosWstaw (2), BudNT, Calep; powiadać się RejKup, HistAl, KrowObr, Leop (3), OrzQuin (2), SkarŻyw, SarnStat (2); powiedać się : powiadać się RejAp (1:2), WujNT (4:1).

się (20), się (13).

e oraz oba a jasne.

Fleksja
inf powiedać się
indicativus
praes
sg pl
1 powiedåm się
2 powiadåcie się
3 powiedå się powiedają się
praet
sg pl
3 m powiedåł się m pers powiedali się
fut
pl
3 subst będą się powiedały

inf powiedać się (2). ◊ praes 1 sg powiedåm się (2). ◊ 3 sg powiedå się (12). ◊ 2 pl powiadåcie się (1). ◊ 3 pl powiedają się (7). ◊ praet 3 sg m powiedåł się (2). ◊ 3 pl m pers powiedali się (1). ◊ fut 3 pl subst będą się powiedały (1). ◊ part praes act powiedając się (5).

SI stp s.v. powiadać, powiedać, Cn, Linde brak.

1. Mówić, twierdzić coś o sobie; dicere se (ipsum) HistAl, Vulg, PolAnt, JanStat; allegare se JanStat (29):

cum inf (1): A ná drugim mieyſcu tákże powiáda: Iż then ktory ſie powieda w Pánu Kryſtuſie mieſzkáć/ ma też y on ták chodzić/ iáko Pan Kryſtus chodził. RejPosWiecz2 94.

cum inf „być” w funkcji łącznika orzecznikowego (lub z jego elipsą) [w tym: kim, jakim (24), kto (1), z wyrażeniem przyimkowym (3), G ai + sb (1)] (28): Myalem tu doſyċ klopota Od tak zuphalego chlopa. Który my vmrzeċ czas ſkladal Poſlem ſię bożym powyadal. RejKup h5; Dla tego wáſze vſtáwy chwalicie/ á powiádacie ſie być bogoſláwionemi HistAl K5; MurzHist G; KrowObr 40; Pan Iezus od zwolennikow boiazń oddaláiąc/ powiáda ſie być prawdą/ drogą/ y żywotem/ y z oycem iedney iſnośći Leop Ioann 14 arg, Luc 23/2; BibRadz Apoc 2/9; poſłáli poſły do nich/ ktorzy przyſzedſzy do ich namiotow/ powiedáli ſie być z dálekich kráin BielKron 47v; GrzegRóżn D2, L3v; Ementiri stirpem, Poẃiedáć ſie z cziyego rodzáyu á nie być. Mącz 216d; Bo to ieſt wielkie repugnans, mieſzkáć w Kśięſtwie/ á wolnym ſye powiádáć OrzQuin P2v, N; ktory [Jezus] ſie iáwnie á iáſnie powiáda być Alpha y Omego/ pocżątek y koniec/ pirwſzy y oſtátecżny. RejAp 197v, 17v, 82; A gdy też iáka plotká przydzye/ chociaż ſie powieda od Páná iákiego/ á nie ma nic pewnego od niego/ tákże też plotkámi á pośmiechy bywa odpráwá iego. RejPos 317v; RejPosWstaw [213]v, [1102]; BudNT Apoc 3/9; Fanaticus – Zachwicenię w iakim biwaią nowokrzczency tak ze tez kroliami ſie bic powiedaią. Calep 408a; Abowiem powiedáiąc ſię być mądrymi/ głupiemi ſię sſtáli. WujNT Rom 1/22, Act 5/36, 8/9, Apoc 2/9, 3/9; álić potym drugi z nich przyſzedſzy do ſądu powiáda ſie [allegat se contemptum JanStat 560] bydź wzgárdzonym/ y do téyże ſpráwy ſądownéy należąc nie wezwánym SarnStat 592, 237.

Szereg: »powiadać i twierdzić się« (1): Ieſli tedy kto powiáda y twiérdźi ſie bydź ſzláchćicem/ y zacnym/ gdy ini ſzláchćicy tego przą: ku dowiedźieniu ſwégo pokolenia ſzlácheckiégo/ ma wiéźć mężów ſzláchćiców ſtárſzych/ dwu z pokolenia ſwégo národzonych SarnStat 237.
2. Wyznawać (prawdopodobnie błędne tłumaczenie łacińskiego verbum deponens) [za co] (1): ktorą [modlitwą] ſie ia dziś modlę [...] zá ſyny Iſraelſkimi ſlugámi twemi: y powiádam ſie [confiteor] zá grzechy ſynow Iſráelſkich [y wyznawam grzéchy WujBib]/ ktoremi z grzeſſyli przećiw tobie Leop 2.Esdr 1/6.
3. W funkcji strony biernej: Być przekazywanym słownie, rozgłaszanym (3):
a. W mowie (2): Pátrzcieſz w.m. iáko tho foremny ſpoſob zátrefnowánia/ á práwie przyſthoyny dworſkiemu cżłowiekowi/ prawdziwali to rzecż/ ábo zmyſlona ktora ſie powieda/ nic ná tym GórnDworz O5v; Grzechy świętych cżemu ſię powiádá/ią [!]. SkarŻyw 440 marg.
b. W piśmie (1): co wſzyſtko zrzeczy ktoré śię od tąd będą powiedały/ tym lepiéi obaczęmy MurzHist K2.

Formacje współrdzenne cf POWIEDZIEĆ.

KW, (KO)