[zaloguj się]

POWIEWAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

3 sg praes powiéwå się.

stp brak, Cn s.v. powiewam, Linde bez cytatu s.v. powionąć.

Chwiać się od wiatru; vento agitari Cn:
Zwrot: »od wiatru się powiewać«: począł Ieſus mowić ku rzéſzám o Iánie/ Coście byli widźiéć wyſzli na puſzczą? Trćinęli ktorá się od wiatru powiéwa [arundinem a vento quassatam]? MurzNT Luc 7/24, [Matth 11/7].

Synonimy: chwiać się, kołysać się.

Formacje współrdzenne cf WIAĆ.

Cf POWIEWAJĄCY SIĘ

ALKa