[zaloguj się]
[pdf]

POWONIANIE (4) sb n

Oba o oraz a jasne; e z tekstów nie oznaczają é oraz -é.

Fleksja
sg
N powoniani(e)
G powoniani(a)

sg N powoniani(e) (3). ◊ G powoniani(a) (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Węch; odoratus, olfactus Mącz (4): Cżemu ieden nos mamy á dwie oce. (–) Bowiem widzenie potrzebnieyſze ieſt cżłowiekowi niżli powonianie. GlabGad B4v; Olfactus, Powoniánie. Mącz 261d, 260a; [Odoratus, das richen. wonienie/ powoniánie. Volck 426].
Wyrażenie:»naczynie powoniania« (1): ich [sępów] mozg ieſt barzo ſuchi, także wiatr ktori wonią noſi bezpiecnie wchodzi do ich mozgu, okrom żadney wilgotney przekazi, thak iż hnet dotika ſie nacżynia powoniania ktore ieſt przi mozgu położone. GlabGad B8v.

Cf POWONIAĆ, POWONIENIE, WONIANIE, [WONIENIE]

MN