[zaloguj się]
[pdf]

PRASZCZĘTA (1) sb pl t

Fleksja

A praszczęta.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Pręty, rózgi do bicia (o karze polegającej na tym, że skazany przechodzi między dwoma szeregami ludzi, z których każdy uderza go rózgą):
Zwrot: »na praszczęta puścić, [puszczon]«: Wymowkę ſłuſzną od Kmiećiá że nie może wyniść przyiąć/ á drugi raz doświadcżywſzy ſie nietylko áby wiárę miał mieć/ ále go záraz ná práſzcżętá puśćić/ y kazáć wſzyſtkim chłopom po trzykroć záćiąć. GostGosp 162; [A jeśli będzie ugonion a przywiedzon, tedy ma być na praszczęta puszczon, to jest aby go wszystcy z onej roty, z ktorej udekł, siekli UstWojsk 1525/82].
[Przen:
Zwrot: »na praszczęta wydać«: nie wiem, dla jakiej przyczyny [król] nas odbieżał, żadnego postanowienia nie uczyniwszy, a nas prawie na praszczęta wydawszy PismaPolit 614.]

Synonimy: kij, knutel, laska, palcat, pręt, rozga.

LW