[zaloguj się]

PREFACYJA (10) sb f

pre- (6), prae- (4), [prȩ-].

e prawdopodobnie jasne (tak w pre-); pierwsze a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie), końcowe pochylone.

Fleksja
sg pl
N prefacyjå prefacyj(e)
G prefacyj(e)j
A prefacyją prefacyj(e)
I prefacyją
L prefacyjéj

sg N prefacyjå (2).[G prefacyj(e)j.]A prefacyją (1).I prefacyją (1).L prefacyjéj (3); [-éj], -(e)j (3).pl N prefacyj(e) (1).A prefacyj(e) (2).

stp, Cn, Linde brak.

Część wstępna tekstu; wprowadzenie, przedmowa [praefatioprzedmowa, to jest pirwsza rzecz przed jakiemi księgami Mącz 119a; – przedmowa Calep; przedmowa, przemowapraefatio Cn] (10): W Praefácyey ſkárżyliśćie ſie ná nas/ że o was to mowimy/ iżeśćie miedzy ſobą ſą niezgodnymi WujJud 127; KochWr 18 żp; [jako wczoraj sami pierwej et krótkiemi słowy niejaką praefacyją uczyniwszy, tęśmy odpowiedź, której przepis wam ślemy przez księdza biskupa krakowskiego panom i posłom dali ListyZygmAug 1548 91; ŁaszczOkulary B2; JanStat **2v, **4v].

prefacyja na co (1): Bezá wielkie intraty y dochody/ ktore miał około [!] śiedmi ſet złotych ná wſzelákich zbytkách y plugáſtwách ſtrawiwſzy/ náoſtátek że ie Simońſkim obycżáiem przedał/ ſam máło nie iáſnie wyznawa w Prefácyey ná Confeſſią ſwoię. WujJud 218v.

a. Początkowa część mszy św. (7): KrowObr 196 [2 r.]; Ciche modlitwy przed Praefácyą/ znáczą táiemne á ſkryte mieſzkánie Páńſkie w Ephrem máſtecżku przed męką iego. LatHar 79, 94 [2 r.]; [Na mieſce prefaciei/ ktora słożona a opuſſczona ma być/ zapoczyna ſię chnet iawne napominanie a Paraphraſis paćierza UstKościel 126v].

prefacyja do kogo (2): KrowObr 196 cf »prefacyja, to jest przedmowa«.

Szeregi: »prefacyja, to jest przedmowa« (1): Ale ktoſzkol⟨wi⟩ek ty Prefa⟨c⟩ye przydał/ okázuie ſię to/ iż nie tákowe ⟨Prefa⟩cye/ tho ieſt przedmowy/ bywáły pierwey do ludu/ i⟨ak⟩ie ſą dziſieyſzych KrowObr 196.

»prefacyja i sanctus« (1): Praefácya y Sanctus wyraża one Zydowſkie głoſy/ ktoremi weſoło Páná ná ośiełku iádącego z tryumphem witáli. LatHar 79.

Synonimy: proemijum, przedmowa, przemowa, wstęp.

JDok