[zaloguj się]
[pdf]

PRĘDZIUCZKO (2) av

prędziuczko (1) WujNT, pręciuczko (1) Mącz.

o jasne.

Sł stp brak, Cn: pręciuczko s.v. słodziuchny, Linde XVIII w. s.v. prędki.

Intens. od „prędko” (2):
1. Szybko upływając (o czasie) (1):
Wyrażenie: »prędziuczko przemijający« (1): Abowiem prędziuczko przemiiáiące y lekkie to náſze vtrapienie [Id enim, quod in praesenti est, momentaneum et leve tribulationis nostrae]/ náder y wyſoce wielką ná wyſokości wágę chwały wiekuiſtą w nas/ ſpráwuie WujNT 2.Cor 4/17.
2. W ciągu krótkiego czasu (1): [powietrze morowé proſzę co inſzégo ieſt; iedno ſmród zgniły/ á iádowity/ który záraz do ſercá ſye rzuca/ á prędźiuczko człowieká zábija OczkoPrzymiot 26.]
a. Łatwo, bez dłuższych wstępów, zabiegów, prób (1): Arripere celeriter aliquid, Pręciuczko co poyąć y wyrozumieć. Mącz 346b.

MP