[zaloguj się]
[pdf]

PROLOG (8) sb m

prolog (6), prologus (2); prolog ZawJeft, CiekPotr, PaxLiz (2); prologus (1) RejKup; prolog : prologus MWilkHist (2:1).

Oba o jasne.

Fleksja
sg
N prolog, prologus
A prolog

sg N prolog (5), prologus (2). ◊ A prolog (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Wstęp, wprowadzenie do utworu dramatycznego, zaznajamiające czytelnika lub widza z treścią utworu [prologus – przedmowa Mącz 325a, Calep; przedmowa, przemowa – prologus Cn] (5): Ktoby niemiał cżytáć Ewángeliey/ miedzy Hiſtoryą: tedy te ſześć ſequentes verſus, prolog przeſtąpi MWilkHist B, A2v; CiekPotr 2.
Szeregi: »prologus seu argumentum« (1): Prologus ſeu Argumentum. RejKup b2v.

»prolog albo przemowa« (1): PROLOG Albo przemowá. PaxLiz A4.

2. Aktor wygłaszający prolog w dramacie, niekiedy czytający zarazem fragmenty ewangelii (3): PERSONY ANIOŁ Prolog. ZawJeft 4; PaxLiz A4v.
Szereg: »ewanjelista albo prolog« (1): Perſony rozmawiáiące. Ewángeliſtá álbo Prolog. MWilkHist A2.

Synonim: 1. przemowa.

MPi