[zaloguj się]
[pdf]

PROPORNIK (2) sb m

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w proporzec).

Fleksja
sg pl
N propornik propornicy
A proporniki

sg N propornik (2). ◊ [pl N propornicy. ◊ A proporniki.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. (z Cn).

Noszący chorągiew przed wojskiem; aquilifer, draconarius, imaginarius, imaginifer, signarius, signifer, vexillarius Cn (2): Muz propornik/ y rycerz/ y zwyśiężcá [!] ſrogi/ Wſtáwiwſzy báránowi wilgę miedzy rogi/ Iął śiec KmitaSpit B4v; [UstWojsk 1561/97; Między nimi [rotmistrzami i hajdukami] proporce chwieią ſie ſzeroko/ Propornicy vdátni/ podnoſzą wysoko. RymszaDeket 58; ZbylDroga C].
Przen: Przewodnik (1): Tą brodą [świecącą jak pochodnia] ten Propornik [Judasz prowadzący straż świątynną, która pojmała Jezusa] potrząſa fałſzerzom/ Dáiąc godło złodźieiom y wſzytkim ſzálbierzom. KlonWor 28.

Synonimy: chorąży, proporcznik.

MPi