Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZEGIĘCINA]

Następne hasło: PRZEGINAĆ »

PRZEGIĘTY (2) part praet pass pf

e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja

pl
N	subst	przegięté
A	subst	przegięt(e)

pl N subst przegięté (1). ◊ A subst przegięt(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przegiąć.

Znaczenia

1. Nachylony przez wygięcie
2. Z jednej strony wklęsły, z drugiej wypukły; o monecie bardzo cienkiej, wybijanej jednostronnie, zwanej brakteatem (brakteaty złote używane były jako ozdoby), o stemplu wypukłym na awersie, wklęsłym na rewersie (1)

1. Nachylony przez wygięcie [w co]: Traduces – Odrosłe latoroſli młode ozd [!] winnaktore przegiętę wgrubi, korzen puſcziwſzi rodzą. Calep 1076b.

2. Z jednej strony wklęsły, z drugiej wypukły; o monecie bardzo cienkiej, wybijanej jednostronnie, zwanej brakteatem (brakteaty złote używane były jako ozdoby), o stemplu wypukłym na awersie, wklęsłym na rewersie (1):

Szereg: »płaski i przegięty« (1): Choway z hálábartámi Ládyſłáwy święte [tj. monety z wizerunkiem św. Władysława z halabardą]/ Choway płáſkie/ y owe ná ſznurku [nanizane na sznurek] przegięte. KlonWor 12.

Synonimy: 1. nachylony, nakłoniony, pochylony, schylony.

Cf [PRZEGIĄĆ]