Fraza: »przeklęcie wisi (a. jest zawisnęło) [nad kim] (a. nad głową [czyją])« (3): Ieſzcże ktemu/ iż iuż wſzytko przeklęcie wiśi vſtáwicżnie nád głową twoią od Páná twoiego/ gdyżeś ſie sſtał nieprzyiacielem iego RejPos 167v, 33, 102v.

Zwroty: »być w przeklęciu, pod przeklęciem« [w tym: u kogo (3)] [szyk zmienny] (9:3): to wſzytko [ofiary] było nic nie płatno v Bogá Oycá/ [...] gdyż był [człowiek] w przeklęciu v niego/ by był nie przyſzedł ten Pan/ á nie przeiednał mu tego ták zátrudnionego gniewu iego. RejPos 10; Vpádłá też przed nim [przed Jezusem] ſmierć oná wiecżna/ ktorą záwżdy márli przodkowie náſzy/ będąc w onym przeklęciu Páńſkim/ á ſzli ná wiecżne potępienie/ kthorzy nie wierzyli ſwiętemu przyſciu iego. RejPos 29; Bo by ſie też było toż ſwięte plemię [tj. Jezus] národziło wedle ciáłá iáko iny cżłowiek/ thedyby theż było pod onymże przeklęciem iáko iny cżlowiek [!] wedle przyrodzenia národzony. RejPos 101v, 15, 20v, 53, 100, 103v (12).

»w przeklęciu, pod przeklęciem chodzić« [szyk zmienny] (4:1): A ći ktorzy iuż byli przeyrzeni od Páná/ [...] rozumieiąc temu/ iż żáwżdy chodzili w gniewie á w przeklęciu/ bo mu żaden doſyć vcżynić nie mogł/ vciekáli ſie do tego ſwiętego nowo zyáwionego miłoſierdzya RejPos 22v; Abowiem iuż będzieſz wypuſzcżon z oney twárdośći á z oney niewoley drugiego zakonu/ pod ktorym záwżdy w przeklęciu chodzili przodkowie náſzy. RejPos 47v, 34 [2 r.], 63v.

»oczyścić od przeklęcia; oczyszczenie z przeklęcia« (1;1): Iż nam miał zeſłáć onego práwego Meſyaſzá á iedynego ſynacżká ſwego/ á ktory nas miał zbáwionemi záſię vcżynić/ á ocżyśćić nas od pirworodnego grzechu náſzego/ y od przeklęcia náſzego/ w ktorym ſie vſtáwicżnie rodzimy RejPos 307, 88.

»przeklęcie nosić (a. na sobie odnieść)« [szyk zmienny] (2): iż ſie miał zmiłowáć [Pan] nád nimi [nad ludźmi]/ y nád wſzytkim ſwiátem/ w onym wiecżnym przeklęciu á w vpadku ich/ ktore byli ná ſobie odnieſli ieſzcże s pirwſzego przeſtępnego cżłowieká w Ráiu RejPos 303, 12.

»przyść w przeklęcie« [w tym: u kogo (1)] (2): [człowiek stracił królestwo niebieskie] prze niepoſłuſzeńſtwo ſwoie/ y przyſzedł był w wiecżne przeklęcye v Bogá oycá ſwego niebieſkiego RejPos 100, 79.

»wywieść (a. wywodzić), wybawić, zbawion, wywiedzion, wyzwolenie z przeklęcia; od przeklęcia wybawić« [w tym: wywieść a wybawić (1), zbawion a wywiedzion (1)] [szyk zmienny] (4:1:1:1:1;1): Zadna ina kreẃ nas od przeklęcia wybáwić nie miáłá/ iedno kreẃ Páńſka. RejPos 103v marg; Abowiem nie podobien był vpadek náſz ku vpadkowi onemu/ [...] w ktorechmy byli niebożątká/ wiecżnie vpádli/ by był then niewynny [!] báránek Pan náſz miły Iezus Kriſtus [...] nie wywiodł nas z onego ſrogiego Egiptu/ to ieſt/ s przeklęcia náſzego/ zá ktorechmy byli ſkazáni ná wiecżne więzyenie. RejPos 141v, 2v, 32, 100, 119v, 145v.

»przeklęcie zmazać, zetrzeć, znieść; przeklęcie jest starto« [w tym: zmazać a zetrzeć (1)] [szyk zmienny] (2:1:1;1): żadna inſza kreẃ nie mogłá zmázáć á zetrzeć onego wiecżnego przeklęcia z narodu ludzkiego/ tylko tá niewinna á ſwięta kreẃ iego RejPos 102v; ktory [Chrystus] to przeklęcie z nich [Żydów] znieść miał/ á zedrzeć á w niwecż obroćić ony Cyrography ich/ á ony ták ſrogie obowiąſki ich. RejPos 159, [36]v, 55.

Wyrażenia: »docześne przeklęcie« (1): A ták nielza iuż było iedno iż Pan/ cżyniąc doſyć dekretom ſwoim/ muſiał niſzcżyć/ tępić/ á káźić on nędzny narod ludzki/ y docżeśnym y wiecżnym przeklęciem/ ktore ieſt záwiſnęło nád nim RejPos 102v.

»przeklęcie Ewine, Ewy« = kara za grzech pierworodny (1:1): bo onę [Maryję] chwálémy/ ijż ieſt wyięta od przeklęcia Ewinégo/ dlá grzéchu pirworodnégo OpecŻyw 179v; PatKaz I 16.

»przeklęcie grzechu pierworodnego« (1): tak ſluſzalo {o p. Kryſtvſze} yſz ſyą s panny narodzycz myal krom przeklączya grzechu {pyerworotnego} [!] PatKaz I 12.

»przeklęcie Pańskie, Pana, Boga Ojca, boże« [szyk 18:1] (9:7:2:1): A ze ſtá iednego znaſz/ co tym kſtałtem żywie/ Nábywáiąc łákomie á nieſpráwiedliwie/ Aby iego nábycia nie ſzárpano márnie/ Bo ſie Páńſkie przeklęcie záwżdy zá tym gárnie. RejWiz 191v; A thego nie bacżyli [...]/ iż im było więcey potrzebá tákiego Krolá y tákiego Zbáwicielá/ kthoryby ie był wybáwił z oney wiecżney mocy á z więzienia cżártowſkiego/ y s ſmierći wiecżney/ w ktorą był poddan wſzythek narod ludzki zá przeklęciem Páńſkim/ prze grzech pirworodny RejPos 2; Abowiem pythay ſie co ſie sſtáło nád onym nędznym Kaimem/ iż zoſtał w gniewie á w przeklęciu Páná ſwoiego RejPos 27; Gdyż wieſz iż to ſláchetne á niewinne ciáło/ [...] iedz ye dobrowolnie/ áby ſie dáło vmęcżyć á vmorzyć/ dla nędze á vpadku twe^go/ ábyć ono przeklęćie Bogá Oycá ſwego/ á on gniew przećiwko tobie od wiekow zácżęty ie^go/ tobie przeiednáło á vbłágáło. RejPos 87, 15, 29, 32, 34, 49v (17). Cf »pod przeklęciem bożym«.

»wieczne przeklęcie« [szyk 11:3] (14): RejAp 186; Nád tym [przymierzem z Panem] ſie práwie zyáwiłá thá nowa ſwiátłość/ á złaman ieſt pręt rámieniá ich [ludzi pozostających w grzechu pierworodnym]/ to ieſt/ przeklęcia ich wiecżnego/ á onego grzechu pirworodnego/ á ſrogości zakonney. RejPos 15v; á iż theż iuż wieſz/ iż ieſt zdárt á zniſzcżon on Cyrográph á obowiązek thwoy/ kthorym cie byli obowiązáli wiecżną niewolą á wiecżnym przeklęciem przodkowie twoi RejPos 107; Iuż iáwnie wie [grzeszny człowiek]/ iż y tho docżeſne zebránie iego/ y potomſtwo iego/ ma ſie w niwecż obroćić/ á ma być w wiecżnym przeklęciu z dekretow Páná ſwego. RejPos 176, 2v, 100 [2 r.], 101v, 102v [2 r.], 119v (13).

»wyjęty z przeklęcia, od przeklęcia« [szyk 2:1] (2:1): OpecŻyw 179v; wſzakoſz yako ſprzeklączya yeuy bez boleſzczy gdy cryſtuſa porodzyla yeſth vyyątha [Maryja]/ tak oſobną laſką od grzechu yſz ven nyeupadla [...] zachouana. PatKaz I 16; PatKaz II 76.

»zmaza przeklęcia; zmazany przeklęciem« (1;1): opłokawſzy głowę kęſem wody/ á przyłożywſzy máło ſłow do te^go/ ma być cżłowiek iáko z nowu národzony/ á opłokáć s ſiebie wſzythki zmázy grzechu pirworodnego y przeklęcia Páńſkiego. RejPos 32, 266.

Szeregi: »przeklęcie i błogosławieństwo« [szyk 1:1] (2): Oto ia teraz wam kłádę przeklęcie y błogoſłáwieńſtwo przed oblicżnoſcią Páná náſzego [benedictionem et maledictionem Vulg Deut 11/26]. RejPos 63v, 65v. [Ponadto w przeciwstawieniach 7 r.]

»przeklęcie i dekret« (1): Y obacżył to Pan/ iż twoie ty docżeſne roſkoſzy/ tobie miáły być ná pothym w gorzkość obrocone/ ieſlićby był tey drogi nie vkazał/ kędybyś był tego przeklęcia ſwoiego/ y onych dekretow ſwoich ſrogich/ od Bogá Oyczá ná przodki twoie y ná cię ná ſámego wydánych/ vchodzić miał. RejPos 146.

»gniew i (a) przeklęcie« [szyk 10:3] (13): cokołwiek ſie vrodziło wedle biegu przyrodzonego/ wſzytko ſie rodziło w gniewie á w przeklęciu pirwſzym onym przodkow náſzych. RejPos 16v; Ktore ſłowá iuż oddawáią/ iuż wyznawáią á poſlubuią onego cżłowieká być wiernym á ſtałim Pánu ſwoiemu/ á cżynią go iuż być vcżeſnikiem oney ſwiętey męki iego/ kthora mu przeiednáłá on ſrogi gniew á przeklęcie iego. RejPos 152v; y ty ſam y dom twoy ma być wywrocon á wykorzenion á w niwecż obrocon/ y potomſtwo twoie ma być w przeklęciu á w gniewie Páná twego RejPos 175v, 22v, 27, 34, 87, 100v (13). [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»grzech i (a) przeklęcie« (5): Otoż gi macie/ otożci to ieſt on báránek Boży/ kthory ma nośić grzechy á przeklęcie tego ſwiátá nędznego. RejPos 12; Zdeymieſz s ſiebye grzech á przeklęcie/ á włożyſz ná ſię pociechę y wiecżne błogoſłáwieńſtwo RejPos 326, 32, 307. Cf »w grzechu a pod przeklęciem«. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]

»przeklęcie a (i) niełaska« [szyk 3:1] (4): O okruthneſz tho było iárzmo cięſzkości náſzych/ on ſrogi zakon [...]/ iż ktoby mu był doſyć vcżynić nie miał/ iż záwżdy miał być pod przeklęciem á pod niełáſką Páná ſwego. RejPos 15, [36]v, 49v, 53.

»wieczna(-e) niewola (a. więzienie) a przeklęcie« (3): A tym iedno roſkazał opowiedzyeć to wyzwolenie á rozwiązánie z onego wiecżnego więzyenia á przeklęcia Páná ſwoiego. RejPos 119v, 2v, 107.

»przeklęcie i (a) omierzienie« (2): by nie thák ſwięta kreẃ tego niewinnego báránka/ [...] vbłágáłá nam tego ſpráwiedliwego gniewu Bogá oycá naſzego/ ktory s tych przycżyn ſłuſznie záſługuiemy/ bylibychmy ieſzcże w więtſzym przeklęciu á w więtſzym omierzyeniu v niego RejPos 103v, 230. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

»przeklęcie i (a) pomsta« (3): A ſtych iedny pobijecie/ drugié vkrzyżuiecie/ [...] aby na wás przyſſlo przeklęcié ij pomſta krwie niewinnych OpecŻyw 77; RejPos 63v. Cf »pod przeklęciem i pod pomstą«.

»przeklęcie i wieczne potępienie« (1): To przeklęcye y tho yego [złośnika] wyecżne potyępyenye/ Nyech mu będzye zá nawdzyęcżnyeyſſe yego odzyenye LubPs Zv.

»upadek a (i) przeklęcie« [szyk 5:2] (7): [powinniśmy] dawáć vſtáwicżnie cżeść á chwałę zá to temu tho ſwiętemu á niewinnemu Báránkowi náſzemu/ przez ktorego ſie nam to wſzytko sſtáło/ iżechmy ſą odnowieni/ á iáko z nowu národzeni od vpadku y od przeklęcia ſwe^go. RejAp 55; O iákoż thu nie ma być ſtráſzliwe ſumnienie iego [człowieka grzesznego]/ gdy ſie nieboracżek obacży w onym vpadku ſwoim/ á w onym przeklęciu ſwoim RejPos 176, 88, 120, 253, 291, 303. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Wyrażenie przyimkowe: »pod przeklęciem« (6):

Szereg: »przeklęcie a zła wola« (1): A czo z niewoley á s przymuſzenia/ iuż káżde ſercze vpáść muśi. [...] Dali też kto co/ [...] s przeklęciem á ze złą wolą. A iákoż ſie tu ſzczęśćić ma álbo może? RejZwierc 46.