| « Poprzednie hasło: PRZEPRASZACZ | Następne hasło: PRZEPRASZAJĄCY » |
PRZEPRASZAĆ (31) vb impf
e oraz drugie a jasne; w inf -pra- (3) Mącz, BielSpr, SkarKaz, -prå- (2) BielKron, SkarŻyw; w pozostałych formach -prå-.
| inf | przepraszać | ||
|---|---|---|---|
| indicativus | |||
| praes | |||
| sg | |||
| 1 | przepråszåm | ||
| 3 | przepråszå | ||
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | przepråszåł | m pers | przepråszali |
| f | przepråszała | m an | ||
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| con | by przepråszåno | |||||
| participia | ||||||
| part praes act | przepråszając | |||||
inf przepraszać (5). ◊ praes 1 sg przepråszåm (2). ◊ 3 sg przepråszå (3). ◊ praet 3 sg m przepråszåł (5). f przepråszała (2). ◊ 3 pl m pers przepråszali (2). ◊ impers con by przepråszåno (1). ◊ part praes act przepråszając (11).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.
- Prosić o wybaczenie, przebłagiwać
(31)
- a. W stosunku do Boga (6)
przepraszać co [= za co] (1): Culpam deprecari, Przepráſzáć wyſtęp. Mącz 320b.
przepraszać za co (1): Bo naydzieſz drugiego tákiego co będzie vprzeymie tego ſzukał áby mu náłáiano/ [...] áby mu iedno potym co zá to dano/ álbo przepraſzano RejZwierc 81.
przepraszać w czym (1): Wiele ich do niego [kłótliwego sąsiada] przychodźi z pokorą/ przepraſzáiąc go w tem/ w cżem mu nigdy nieprzewinili ModrzBaz 32.
przepraszać od kogo [= w czyim imieniu] (1): Maſz tám [w niebie] dobrego ſprawcę ſwego [tj. Chrystusa]/ ktory od ćiebie nie tylo przepraſza: ále y długi twoie płáći SkarKaz 551b.
»przepraszać (Pana) Boga, Pana Jezusa« [szyk zmienny] (3:1): BibRadz 2.Reg 24 arg; O iáko vpadł do nog iego [Jezusa]/ [...] przepraſzáiąc go áby zápomniał złośći ſługi/ y miłośniká ſwego SkarŻyw 599, 90; SkarKaz 488b.
Synonimy: błagać, jednać, przeprawiać.
Formacje współrdzenne cf PROSIĆ.
Cf PRZEPRASZAJĄCY, PRZEPRASZANIE
LWil