[zaloguj się]
[pdf]

PRZESIEK (2) sb m

Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).

Fleksja
sg
N przesiek
L przesieku

sg N przesiek (2). ◊ [L przesieku.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. [Topór, siekiera ciesielska lub młot, kilof do rozbijania murów i skał: securibus exciderunt (vyrabili) ianuas eius ... in securi et ascia deiecerunt (vprzeſzyekv/ ſrzucili ye) eam Glosy III nr 102/56.
Szereg: »siekiera i przesiek«: Iáko wleśie drzew śiekierámy wyrąbili vlicżki iego poſpołu w śiekierze y w przeſieku [in securi et ascia] zrzućili ie ią. PsKrak 1532 73/7[6].]
2. Zapora z przewróconych ściętych drzew, zasiek (1): Assera, asera, przesyek BartBydg 15b.
3. Staw, przegub lub kość pacierzowa (1): Spondylus, przesyek BartBydg 148b.

Synonimy: 1. bika, kilof, oskard, siekiera.

Cf PRZESIEKA

ALKa