[zaloguj się]
[pdf]

PRZESTĘPIĆ SIĘ (2) vb pf

przestępić się (1), przestąpić się a. przestępić się (1).

e jasne.

Fleksja
inf przestępić sie

inf przestępić sie (1). ◊ fut 3 sg przestąpi sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Przejść, przenieść się na inne miejsce [na co] (1): Przetóż o nim [o Archimedesie] ták rozumiano/ że Archimedes mógłby źiemię iáko wielka ieſt z mieyſcá ruſzyć/ kiedyby byłá inſza źiemiá/ ná którąby ſye przeſtępić mógł. GrzepGeom Bv.
2. Nie zostać wypełnionym (1):
Fraza: »[czyja] wola przestąpi się« (1): [Salomon] Vſłyſzał głos od Páná [...]. A będzye moiá wola na tym mieyſcu [tj. w świątyni] záwżdy/ Pewnie tu miłoſierdzye naydzye ſobie káżdy. Ale gdy moiá wola namniey ſie przeſtąpi/ Pewnie y miłoſierdzye też moie odſtąpi. RejWiz 184.

Formacje współrdzenne cf STĄPIĆ.

Cf PRZESTĄPIENIE SIĘ

ZCh