[zaloguj się]
[pdf]

PRZESZYĆ (2) vb pf

e jasne.

Fleksja
inf przeszyć
praet
sg
3 m przeszył

inf przeszyć (1). ◊ praet 3 sg m przeszył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

1. Przebić ostrym narzędziem raniąc lub zabijając [kogo czym] (1): Drudzy co kuſz nie mieli/ zá páſy ſię wodzą/ A z żorawiami záłby y zá piorá chodzą. FROX ich glewią długą przeſzył ſześći rázem/ Okrutnym y nieulecżonym żelázem. KmitaSpit C5v.
2. Połączyć szwem [czym] (1): Transuo, transuere, Ygłą przetknąć/ przeſzyć. Mącz 463a.

Synonimy: 1. przebić, przebość, przekłoć, przekować, przerazić; 2. przesztepować.

Formacje współrdzenne cf SZYĆ.

Cf [PRZESZYTY]

MN