[zaloguj się]
[pdf]

PRZETKNĄĆ (4) vb pf

e jasne.

Fleksja
inf przetknąć
praet
sg
3 f przetknęła
impersonalis
con by przetkni(o)no
participia
part praet act przetknąwszy

inf przetknąć (2). ◊ praet 3 sg f przetknęła (1). ◊ [impers con by przetkni(o)no.] ◊ part praet act przetknąwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVII w. (z Cn) błędnie zam. przetykać.

1. Przekłuć [czym] (2): Transuo, Ygłą przetknąć/ przeſzyć. Mącz 463a.

przetknąć co (1): Trzećia iákieś kreżiki ná głowę przypięłá Z rąbku/ y kolcem z perłą vcho też przetknęłá. ZbylPrzyg A2; [DialSzlachLit A3v].

[Przysłowie: Od ktorego [zamku] iuż Moſkwá prześileni/ [...] z háńbą odyść mieli. By ſzwáycą nie przetkniono złotą mury iego [tj. zdobyto dzięki przekupstwu]/ Y rády nie dośięgli/ zdrayce zamkowego. DialSzlachLit A3v.]
2. Wetknąć w coś wiele czegoś [co czym] (1): pámiętay y tę Stollę záſypác [!] dobrze źiemią zá ſobą przetknąwſzy ią dęthemi drzewcy álbo rurámi długiemi/ przes ktore tám Ogień ma doyść roſpaloną kulką álbo przes proch nie źiárniony BielSpr 65.
3. Wymienić na coś innego [co] (1): Mutare merces, Kupie przetknąć/ przefurmánić álbo towar zá towar wziąć. Mącz 239a.

Synonimy: 1. przebić, przebość, przekłoć, przeszyć; 3. przefrymarczyć, przefurmanić, wymienić, zamienić.

Formacje współrdzenne cf TKAĆ.

Cf PRZETKNIENIE

JR