Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZEWIEWANY]

Następne hasło: PRZEWIEZION »

PRZEWIEZIENIE (7) sb n

-enie (5), -ęnie (2).

Pierwsze, drugie i trzecie e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja

	sg
N	przewiezienié
G	przewiezieniå
A	przewiezienié

sg N przewiezienié (4); -é (2), -(e) (2). ◊ G przewiezieniå (2). ◊ A przewiezienié (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

I. Rzeczownik od „przewieźć”: przeniesienie z miejsca na miejsce przy użyciu środka transportu, lądem a. wodą (6)
II. Rzeczownik od „przewieźć się”: przeniesienie się z miejsca na miejsce przy użyciu środka lokomocji (1)

I. Rzeczownik od „przewieźć”: przeniesienie z miejsca na miejsce przy użyciu środka transportu, lądem a. wodą; traiectus, transmissio, vectura Mącz; traiectio, transvectio Calep (6): Portitorium, Myto od przewiezienia/ cło ná brzegu/ furlon. Mącz 313c, 163b, 227c, 477b; Transvectio – Prżewiezienię. Calep 1081a, 1078a.

II. Rzeczownik od „przewieźć się”: przeniesienie się z miejsca na miejsce przy użyciu środka lokomocji [czyje dokąd] (1): Leć pán [Bóg]/ to iego [Spiery] do Padwy przewieźięnié w inſzy ſpoſob przeirzał/ niſzli oni [lekarze] vczynili MurzHist Ev.

Synonimy: II. przeniesienie, przejechanie, przeście.

Cf PRZEWIEŹĆ