[zaloguj się]
[pdf]

[PRZEWYKROCZENIE sb n

przewykroczenie, przewykrocenie (może błąd).

Fleksja

A pl przewykrocz(e)niå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Naganne, sprzeczne z zasadami, nakazami postępowanie, wykroczenie [tu: przeciwko nakazom bożym]:

przewykroczenie czyje: Odrzuććie od ſiebie wſſyſtki przewykrocżenia wáſſe [omnes praevaricationes vestra]/ ktoremiśćie wykrocżyli Leop Ez 18/31 (Linde); ktorych [grzesznych] Pan Bog pokutę przyiąwſzy/ z wielkiey łáſki y miłośierdźia ſwego świętego odpuśćił przewykrocenia ich. WerWiz K.

Wyrażenie: »przewykrocenia [przeciwko komu] popełnione«: gdy mu [Dawidowi] Prorok Nátán/ [...] pocżął mu wyrzucáć ná ocży [...] iego wielkie przewykrocenia przećiwko Pánu Bogu [...] popełnione. WerWiz I3v.]

LWil