Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZYCHODZĄCY

Następne hasło: [PRZYCHODZEŃ] »

PRZYCHODZENIE (3) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w przychodzić).

Fleksja

	sg
G	przychodzeniå
D	przychodzeniu

sg G przychodzeniå (2). ◊ D przychodzeniu (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII w. (z Cn) s.v. przyjść.

Znaczenia

1. Przybywanie, zjawianie się w jakimś miejscu po pokonaniu jakiejś drogi (o ludziach) (2)
- Przen: O mistycznym przychodzeniu człowieka do Boga lub o Jego poznawaniu (1)
- a. Wracanie (z wojskiem) (1)
2. Dochodzenie do czegoś, osiąganie (1)

1. Przybywanie, zjawianie się w jakimś miejscu po pokonaniu jakiejś drogi (o ludziach) (2):

Przen: O mistycznym przychodzeniu człowieka do Boga lub o Jego poznawaniu [czyje do kogo] (1): A co ſie też tknie znáiomośći Bożey/ y przychodzenia onych przodkow náſzych do Bogá/ tedyćiem [...] CzechRozm 23v.

a. Wracanie (z wojskiem) (1):

Szereg: »wychodzenie i przychodzenie« = wyruszanie i powrót (1): á iákom ná on czás moc miał/ táką mam y theraz ku boiowániu y ku wychodzeniu y przychodzeniu [ad exeundum, et ingrediendum]. BibRadz Ios 14/11.

2. Dochodzenie do czegoś, osiąganie [do czego] (1): Ktore [wykręty stron] gdyby ſię godźiło ſędźiemu wykłádáć/ łácnoby ſię vkazáłá drogá przychodzenia [via perveniendi] do prawdźiwego wyroku. ModrzBaz 89v.

Cf PRZYCHODZIĆ

ALKa