[zaloguj się]

[PRZYGROŻENIE sb n

Fleksja

I sg przygroż(e)ni(e)m.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Nakaz połączony z groźbą:
Wyrażenie przyimkowe: »z przygrożeniem«: A gdy Krol według onegoż zwycżáiu vcżynił záś gody/ vpominał gośćie áby ſie vdali ná weſołą myſl/ á przyzwawſſy Hermoná z przygrożeniem/ rzekł: Ty niezbędniku/ wieleśći kroć trzebá o to roſkázowáć? Te ſlonie chceſſli y teras nágotuy áby byli gotowe ná iutrzeyſſy dzień ku wytráceniu tych żydow. Leop 3.Mach 5/24 (Linde s.v. przygrozić).

Cf PRZEGROŻENIE, [PRZYGROZA], PRZYGROZIĆ]

MP