[zaloguj się]
[pdf]

PRZYGROŻKA (2) sb pf

przygrożka (1), przygrozka (1).

Teksty nie oznaczają ó; a jasne.

Fleksja
sg pl
N przygrożka
G przygrozek

sg N przygrożka (1). ◊ pl G przygrozek (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów); poza tym XVI w. błędnie zam. przegrażka.

Zapowiedź wyrządzenia zła, kary, groźba, pogróżka (2): Siłá ieſzcże tych mieyſc/ s ktorich trefne rzecżenie płynie/ drudzy náyduią/ bo y przygroſzká foremna: y zámilcżenie ná cżás: y zdumienie ſie ná co: y przeklinánie rozumne: ktho tego wſzythkiego vmie vżyć/ [...] roſmieſzyć może. GórnDworz S2.
Wyrażenie: »sroga przygrozka« (1): Ale też záſię ſłuchay z drugiey ſtrony ſrogich przygrozek tego ſwiętego zakonu/ á tych wdzyęcżnych vſtaw iego/ co też záſię o nich opowiedáć racży: Iż iáką miárką ſie tu będzyecie obchodzić z bliźnimi ſwemi/ tháką wam też záſię miárką pewnie y thu ná ſwiecie y po ſmierći wáſzey odmierzono będzye. RejPos 171v.

Cf PRZEGROŻKA

MP