[zaloguj się]
[pdf]

PRZYJEDNOCZYĆ SIĘ (1) vb pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w jednoczyć).

Fleksja
conditionalis
sg
3 n by sie przyjednoczyło

fut 2 sg przyjednoczysz sie. ◊ [con 3 sg n by sie przyjednoczyło.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Połączyć się duchowo z Bogiem [ku komu przez co]: iż ciáło iego ſwięte ták bárzo zránione [...] wſtáło záſię ciáłem pięknym á ciáłem vwielbionem/ [...] figuruiąc tho tobie/ iż ciáło ono thwoie márne/ á przeklęte/ á ná wiecżne zátrácenie zgotowáne/ ieſliże ſie przez wiárę prziedenocżyſz ku temu Pánu ſwemu/ powſtáło znim poſpołu z grobu/ iuż ciáłem pięknym/ iuż ciáłem vwielbionym: y ták ſie vkaże/ y ná to ieſt zgotowáne/ cżáſu onego zmartwych wſtánia ſwego. RejPos 107.
2. [Upodobnić się [czemu]: Iż [Jezus] dla tego ſam wział [!] przyrodzenie człowiecze/ [...] aby takież naſze cżłowiecżeńſtwo oną Boską miłoſcią przyiednocżiło ſie cżłowiecżeńſtwu [Jego] RejKat 20.]

Formacje współrdzenne cf JEDNOCZYĆ SIĘ.

AN, ZCh