Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [PRZYKOWY]

Następne hasło: PRZYKR »

PRZYKOWYWAĆ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w przykować); a jasne.

Fleksja

indicativus
inf	przykowywać
praes
	sg
1	przykowywåm

[inf przykowywać.] ◊ praes 1 sg przykowywåm.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przykuć.

Znaczenia

1. Wykonywać dodatkowo coś kutego
2. [Przytwierdzać do czegoś gwoźdźmi]

1. Wykonywać dodatkowo coś kutego: Accudo, Cudendo addo, et proprie de pecunia dicitur – Przikowywąm. Calep 14b.

2. [Przytwierdzać do czegoś gwoźdźmi [kogo]: A Kátowie żelázá y gozdzie ktorymi go [św. Polikarpa] przykowáć chćieli áby ſię ná ogniu nie ruſzył gotowáli. A święty záwoła ná nie. Przykowywáć mię nie trzebá: ten ktory mi ćierpliwośći w ogniowym płomieniu vżycży: ten mi teſz to da/ iſz ſię w nim ná żadną ſtronę nie ruſzę. SkarŻyw 85.]

Formacje współrdzenne cf KOWAĆ.