[zaloguj się]
[pdf]

PRZYLEGAĆ (6) vb impf

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 przylegåm
3 przylegå przylegają
praet
sg
3 m przylegåł
conditionalis
sg
3 m by przylegåł
impersonalis
con by przylegåno
participia
part praes act przylegając

praes 1 sg przylegåm (1). ◊ [3 sg przylegå.] ◊ 3 pl przylegają (1). ◊ praet 3 sg m przylegåł (1). ◊ con 3 sg m by przylegåł (1). ◊ impers con by przylegåno (1). ◊ part praes act przylegając (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. przyledz.

1. Kładąc się na kimś lub na czymś, przyciskać swoim ciężarem; obruere Mącz (4): Obruo, Przipadam/ Przilegam/ Prziwálam/ Przitlaczam. Mącz 361d; [Przylegam/ [...] Obruo, opprimo Volck Vvv3].

przylegać kogo (2): Gdy ſye komu zda/ áby go kto we ſnie przylegał/ á thák mu ſye duſzno zda/ iż wołáć niemoże choc by rad: tedy temu puſzczánim krwie zábieżeć SienLek 57, 19v.

przylegać na czym (1): á on ná ćiele nieprzyiaćielá ſwego [Izaak na ciele opętanego przez diabła] przylegáiąc/ cżártá zniego wygnał. SkarŻyw 324.

2. Znajdować się blisko czegoś; contingere PolAnt; adhaerere, adhaerescere, subhaerere Cn (2): [Przylegam/ Adiaceo, attingo, finitimus sum. Volck Vvv3.]

przylegać co (1): potym przydáie to Moyżeſz/ że mowił Elohim/ á iż duch Elohimow przylegał wody. CzechRozm 15v.

a. Stykać się [do czego] (1): [ale gdy woda mała, nie bywa tak wiele toni, bo lód przylega do błota, iż niewód podnidź nie może. LustrMaz II 75.]
α. O granicy (1): á było morze granicą iego [Manaszeha, tj. ziem należących do niego]/ á przylegáią [contingebant] do Aſzerá z puł nocy/ á do Iſáſzchárá ze wſchodu. BudBib Ios 17/10.

Synonimy: 1. przypadać, przytłaczać, przywalać.

Formacje współrdzenne cf 2. LEC.

Cf PRZYLEGAJĄCY, PRZYLEGANIE

LW