[zaloguj się]

[PRZYNAUCZAĆ vb impf

Fleksja

inf przynauczać.

stp, Cn, Linde brak.

Udzielać wskazówek natury religijnej, nauczać, pouczać:

przynauczać kogo: ieſly cżego niedoſtawa [egzaminowanemu z katechizmu przez plebana]/ wiernie y znawiętſſą pilnośćią przyvczyć/ iako pleban każdy podług vrzędu a vmieiętnośći y biegłośći ſwei/ pilnośći w tym przykładać/ a lud vbogy/ proſty/ przynauczać/ będzie vmiał. UstKościel 111v.

przynauczać kogo w czym: A oſobliwie dziatky ktore przed tym świątośći nieprzyimały/ [księża] pilnie maią o Catechiſmie pytać/ wnym ie doſtatecznie wysłuchać y przynauczać UstKościel 114v.

W połączeniu szeregowym: Ale gdyby ſie przytrafiło/ żeby niekto dla ćięſzkiei niemocy świątośćy vżyć albo iei ſtrzymać niemogł/ tam sługa Kośćielny/ tym piniei [!] a więcei/ słowem ma narabać [!]/ przynauczać y ćieſſyć/ ażby ſię ta ćięſzkość a brzydliwość vſpokoiła UstKościel 177v.

Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.

Cf [PRZYNAUCZANIE]]

ZCh