[zaloguj się]

[PRZYNAUCZYĆ vb pf

Fleksja

inf przynauczyć.

stp, Cn, Linde brak.

Douczyć, uzupełnić naukami czyjąś wiedzę [kogo]:

W połączeniu szeregowym: gdyby paſterze wątpili albo ſię domnimawali/ że ty oſoby ktore maią być zapowiedane/ dzieſięćiorga przykazania Bożego/ [...] nievmieią/ [...]/ tedy ie ma do Kosćioła przed ſprawowaniem vrzędu albo potem/ wezwać/ wysłuchać/ y przynauczyć UstKościel 164v.

Formacje współrdzenne cf UCZYĆ.

Cf [PRZYNAUCZENIE], [PRZYNAUCZONY]]

ZCh