[zaloguj się]
[pdf]

PRZYNIEŚĆ SIĘ (2) vb pf

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
inf przynieść się
plusq
sg
3 n było się przyniosło

inf przynieść się (1). ◊ plusq 3 sg n było się przyniosło (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Sprowadzić się; przybyć dokądś w celu osiedlenia się [dokąd] (1): ktory tho herb [Oksza] zánioſł był do Polſki nieiáki Naukarus Slężak/ ktory [...] tu [w Polsce] był oſiadł [...]. Y wiele potym thu tych Okſzycow do Polſki ſie zá nim było przynioſło/ ktorych y po ty cżáſy doſyć ieſt. RejZwierc 273v.
2. W funkcji strony biernej: zostać powiedzianym; w przen (1):
Zwrot: »do uszu [czyich] się przynieść« (1): iż ták wielki był iad Grekow przećiw Rzymſkiemu kośćiołowi/ iż by byli y pod ziemią potwarzy nań ſzukáli: lecż chwáłá Bogu/ nigdy nic nie nálezli/ coby ſię do vſzu ſtátecżnych á biegłych wnáuce kośćielney/ y w piśmie S. przynieść mogło. SkarJedn 241.

Formacje współrdzenne cf 1. NIEŚĆ.

ZCh