[zaloguj się]
[pdf]

PRZYNUKAJĄCY (1) part praes act

a jasne.

Fleksja
sg
fNprzynukającå
pl
G przynukających

sg f N przynukającå. ◊ [pl G przynukających.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. 2. przynucić.

Przynaglający: Wybaẃże mye thwą práwicą o moy miły Pánye/ A ſkłoń twe łáſkáwe vcho ná me wyſłuchánye/ Gdyż z vprzeymą proźbą ſwą vcyekam ſye do cyebye/ Nye odmiátay mie nędznego/ w tych ſmutkoch od ſyebie (marg) Przynukáyąca proźbá cżłowieká wyernego ku Pánu bogu/ áby go wjbáwić racżył. LubPs Y6v.

[przynukający ku czemu: Nie ieſt to krzyk vpomináiących ku bitwie/ áni theż wrzáſk przynukáiących ku vćiekániu: áleć ia głos śpiewáiących słyſſę. Leop Ex 32/18 (Linde s.v. 2. przynucić).]

Cf PRZYNUKAĆ

AĆ