[zaloguj się]
[pdf]

PRZYPOWIESZCZAĆ (3) vb impf

Fleksja

3 sg praes przypowieszczå (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) w. s.v. przypowieszczyć.

praw. Wzywać do sądu celem zadośćuczynienia wcześniej wydanemu wyrokowi; citare reum damnatum ad satisfaciendum Cn (3): Ale dla przyśiąg od Trybunału teraz piérwéy do ſądu Ziemſkiégo odsyłáią, dopiéro ſąd do Grodu odsyła, gdy przypowieſcza. SarnStat 543; [concittat alias przipowieſzcza Cervus F40 248, 248v].

przypowieszczać kogo ku czemu (2): KTóry ćię przypowieſcza ku doſyćuczyniéniu y zápłáceniu iemu ſtá grzywien SarnStat 1248 [idem [HerburtStat ]], 1247; [HerburtStat 490 (Linde s.v. przypowieszczyć)].

Formacje współrdzenne cf WIESZCZYĆ.

Cf PRZYPOWIESZCZANIE

JR, (LW, MN)