![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [PRZYPRAWOWANIE] | Następne hasło: (PRZYPROSIĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PRZYPRAWUJĄCY (3) part praes act
a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | przyprawujący |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | przyprawując(e) |
sg m N przyprawujący (2). ◊ pl N subst przyprawując(e) (1).
Sł stp brak, Cn s.v. główny, o zdrowie przyprawujący, Linde brak.
Znaczenia
- 1. Przygotowujący, przysposabiający
(2)
- W przen (1)
- α. W funkcji rzeczownika (1)
- 2. Doprowadzający do złego stanu (1)
1. Przygotowujący, przysposabiający [w tym: co (1)] (2):
W przen (1): Aby nie byli iáko oycowie ich/ rod zdrádliwy y ſprzećiwny rod nie przypráwuiący ſercá ſwego [quae non praeparavit cor suum] BudBib Ps 77/8.
α. W funkcji rzeczownika (1): Instructor, Gotownik/ gotuyący/ przipráwuyący. Convivii instructores. Mącz 423a.
2. Doprowadzający do złego stanu [ku czemu] (1): pallentes curae, Prace troski ku bládośći przipráwuyące. Mącz [273]d.
Synonimy: 1.α. gotownik, gotujący.
Cf PRZYPRAWOWAĆ
AĆ