[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSTAWIONY (6) part praet pass pf

a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg
mNprzystawiony
pl
N m pers przystawieni
subst przystawion(e)

sg m N przystawiony (1). ◊ pl N m pers przystawieni (2). subst przystawion(e) (3).

Składnia dopełnienia sprawcy: przystawiony od kogo (1).

Sł stp: przystawion s.v. przystawić, Cn brak, Linde XVII w. s.v. przystawić.

1. Przyłożony do czegoś tak, by przywierało (2):
Wyrażenie: »bańki [gdzie] przystawione« (2): Theż bańki na biodrach przyſtawione/ ze wſzytkiego ciała krew wyciągaią. FalZioł V 61, V 61.
2. Wyznaczony do pełnienia przy kimś funkcji pomocniczej lub nadzorczej (3):

przystawiony komu (2): Bo kápłani Boży [...] krolom z pogáńſtwá [...] práwo Boże przekłádáli/ [...] á potym y inne ludzkie práwá nápiſáne/ y one rády świeckie przyſtáwione im ſą. SkarKazSej 692a. Cf przystawiony komu ku czemu.

przystawiony komu ku czemu (1): iákoby cię Aniołowie ſtrożowie twoi/ tobie od BOgá ku obronie przyſtáwieni [...] mieli dopuśćić obráźić/ zábić CzechRozm 231v.

przystawiony nad kim (1): Y rzekł Boház młodzieńcowi ſwemu przyſtáwowi nád żeńcámi/ cżyiá to dziewká? Y odpowiedzial młodzieniec przyſtáwiony nád żeńcámi [qui stabat super messores] y rzekł [...] BudBib Ruth 2/6.

3. Któremu kazano coś wykonywać [do czego = do robienia czegoś] (1):
Przysłowie: áby y oni [nauczyciele] [...] do náucżánia godni/ y ći [uczniowie] do przywykániá ſpoſobni obieráni byli: áby ieſliby ſię ktorzi do tego oboygá zgodźili/ niebyli iáko ośieł do lutnie przyſtáwieni [ne ... tanquam asini ad lyram adhibeantur]. ModrzBaz 134v.
4. [O tekście: zestawiony, porównany [ku czemu]: A świętych społkowanie – Co trzymasz w tym artykule? (–) Ten członek nic nie jest rożny Ku pierwszemu przystawiony. WierzNauka 226.]

Cf PRZYSTAWIĆ

LWil