[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSTAWSTWO (5) sb n

przystawstwo (4), przystastwo (1), [przywstawstwo]; przystawstwo BielKron (2), BielSpr, PowodPr; przystastwo SarnStat.

-stå(w)- (3) BielKron (2), SarnStat, -staw- (2) BielSpr, PowodPr.

Fleksja
sg pl
G przyståstw
A przystawstwo przyståwstwa
L przystawstwie przystastwach

sg A przystawstwo (1). ◊ [L przystawstwie.] ◊ pl G przyståstw (1). ◊ A przyståwstwa (3). ◊ [L przystastwach.]

Sł stp brak, Cn s.v. przystaw w innym znaczeniu, Linde XVI (trzy z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

1. Miejsce przebywania wojska, kwatera (4): Służebne Rycerſtwo było rozłożone po wśiach ná przyſtawſtwá iáko ieſth obycżay BielKron 422v, 401v; [Polacy] Miewáią theż dźiáłá w Oboźie wielkie y máłe/ ktoremi obozu bronią [...]. Ná Zimę/ rozłożą ie po wſiách/ dawſzy im przyſtáwſtwá BielSpr 70v; [a towarzysze łupić chłopow w swych przystastwach nie mają, chowając kurwy niepotrzebne. UstWojsk 1564/122; Ktoby też komu na przywstawstwo jego najechał, będzie srodze karan. UstWojsk 1564/123, 1583/164, 1595/353].

W połączeniu szeregowym (1): poſtánowiamy: áby ná potym w żadnych dobrách [...] żołniérze/ zadnych léż/ przyſtaſtw/ y ſtáciy nie miéwáli. SarnStat 1182 [idem] [Konst 1588 [50] (Linde)].

[Szereg: »leże, przystastwo«: Nad naznaczone leże aby nikt leż, przystastw sobie odmieniać nie śmiał UstWojsk 1583/164.]
2. Obecność przy kimś [czyje] (1): [Bóg] dáleko więcey w tym vcżćił y ſporządźił właſną oblubienicę kośćioł ſwoy/ gdy w zwierzchnim nigdy też nievſtawáiącym Páſterzu/ zoſtáwił mu wiecżne przyſtáwſtwo Duchá ś. PowodPr 28.

LWil