[zaloguj się]
[pdf]

PRZYSTĘPUJĄCY (6) part praes act

przystępujący (4), przystępując (2) BibRadz, WujNT.

Fleksja
sg
mNprzystępujący
Dprzystępując(e)mu
pl
N m pers przystępując
D przystępującym
A m pers przystępując(e), przystępując

sg m N przystępujący (1). ◊ [D przystępując(e)mu.] ◊ pl N m pers przystępując (1). ◊ D przystępującym (2). ◊ A m pers przystępując(e) (1), przystępując (1).

Sł stp s.v. przystępować, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. przystąpić oraz w objaśnieniu s.v. przystępca.

I. W funkcji właściwej; appropinquans PolAnt; accedens Vulg (6):
1. Zbliżający się; podchodzący blisko (4):
Przen: O mistycznym kontakcie między Bogiem a człowiekiem przychodzącym do Boga [przez kogo do kogo] (2): ále ten [kapłan najwyższy Chrystus] iż ná wieki trwa/ ma kápłáńſtwo wiekuiſte. Przetoż y zbáwić ná wieki może/ przyſtępuiąc ſam przez ſię (marg) przyſtępuiące przezen. [...] (–) do Bogá [accedentes per semetipsum ad Deum] WujNT Hebr 7/25.
a. W Starym Testamencie: składający ofiary (2): [Bóg do Aarona:] będziećie ſtrzec ofiárownictwá wáſzego/ [...] darem dałem wam ofiárownictwo á przeto obcy przyſtępuiący zábit będzie. BudBib Num 18/7.
Wyrażenie: »przystępując ku Panu [aby]« (1): A ta záſię [komora] [...] ieſt kápłanow ktorzy dzierżą ſtraż ołtarza/ ćić ſą ſynowie Sádok/ kthorzy ſą z ſynow Lewi/ przyſtępuiąc ku Pánu [appropinquantes] áby mu ſłużyli BibRadz Ez 40/46.
2. Przyjmujący komunię świętą; w funkcji rzeczownika (2): A my nietylko vcżymy/ że przyſtępuiącym potrzebá pokutowáć/ ále też przez Pokuty y Spowiedźi żadnego do ſtołu Páńſkiego nie przypuſzcżamy. WujJud 222v, 223.
II. [W funkcji przymiotnika: do którego można się bezpiecznie zbliżyć; dotykalny: Non enim accessistis ad tractabilem et accessibilem {(vnoſznemv y/ przyſtąpvyą/czemv)} ignem et turbinem [Hebr 12/18] Glosy II nr 84/208.]

Cf PRZYSTĘPNY, PRZYSTĘPOWAĆ, PRZYSTĘPOWANIE

ZCh