[zaloguj się]

PRZYWIĘZAĆ (106) vb pf [i impf]

pf (106), [impf [praes]].

W inf -więz- (21), -wiąz- (7); -więz- FalZioł (7), HistAl, GliczKsiąż, HistRzym, BielSpr (2); -wiąz- WujJud, StryjKron, KlonWor; -więz- : -wiąz- Mącz (6:1), SienLek (1:1), RejZwierc (2:2); w imp -więż (6), -wiąż (6); -więż BielSat, BielSpr, BielSjem; -wiąż Leop (2); -więż : -wiąż FalZioł (1:2), SienLek (2:2); w pozostałych formach -wiąz-, -wiąż-.

a jasne.

Fleksja
inf przywięzać, przywiązać
praet
sg pl
3 m przywiązåł m pers przywiązali
f przywiązała m an
imperativus
sg
2 przywięż, przywiąż
conditionalis
sg
3 n by przywiązało
con praet
sg
3 m by był przywiązåł
impersonalis
praet przywiązåno
participia
part praet act przywiązåwszy
inne formy
fut i praes sg 2 - przywiążesz; fut i praes sg 3 - przywiąże, przywiązå; fut i praes pl 3 - przywiążą

inf przywięzać (21), przywiązać (7).fut [i praes] 2 sg przywiążesz (4).3 sg przywiąże (2), [przywiązå].3 pl przywiążą (3).praet 3 sg m przywiązåł (14). f przywiązała (1).3 pl m pers przywiązali (17).imp 2 sg przywięż (6), przywiąż (6).con 3 sg n by przywiązało (1).con praet 3 sg m by był przywiązåł (1).impers praet przywiązåno (3).part praet act przywiązåwszy (20); -åwszy (13), -awszy OpecŻyw (2), -(a)wszy (5).

stp notuje, Cn s.v. pal; ujmuję kogo: przywiązać, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.: przywiązać.

Wiążąc, przymocow(yw) lub (po)łączyć; alligare Miech, Mącz, Cn; ligare Vulg, PolAnt; coniungere PolAnt; adiugare, astringere, deligare, devincire, iugare, superalligare Mącz [w tym: kogo, co (83)] (106): OpecŻyw 114v; potym położywſzy ią [grzankę] na miſie/ polać gorączo tym ocztem czos w nim warzył thy rzecży/ á na wierzch poſypać Cinamonem á to na brzuch przyłożyć proſto na żołądek y przywięzać FalZioł V 68v, V 71v, 107v [2 r.]; BielKron 299; Mącz 177a, 433d; SienLek 190; (nagł) Iáko dziáłáć Race. (–) [...] Przywięż laſkę pod wagą/ á zápal od dźiurki/ Poydzie wzgorę ku wiátru/ poki s ſtáwa rurki. BielSat N3 [idem BielSjem]; Iż gdzie iuż tháką wſzethecżnicę przeſwiádcżono/ tedy ią ná oſlicę ocżymá do ogoná wſádzono y przywiązano/ y ná rynek przywiedziono RejZwierc 33v; BielSpr 2, 63; BielSjem 39.

przywięzać do kogo (1), do czego (żywotne) (2), do czego (35): á cżaſu porodzenia: gdy gi [kamień orłowy] do vda przywiąże/ tedy nie przeſpiecżnoſci oddala FalZioł IV 48b, I 144a; LibMal 1553/179; á ſtąd [papież Klemens] oſkárżon do Tráiáná Ceſárzá/ ktory go dał vtopić przywiązawſzy kotwicę do niego w morzu. BielKron 148v; [ludzie na wyspie Ameryka] z báwełny cżynią ſiatki ná ktorych legáią przywiązawſzy do cżterzech drzew iáko w kolepce BielKron 461v, 34v, 37, 113, 125v; Ad taurum devinxere, Do byká prziwiązáli. Mącz [497]a; SienLek 55, 114, 169, 189v; Syn iego [króla Sparty] teyże nocy wybiwſzy drzwi wziął gwałtem żonę mężowi. Wnet gi kazał krol poimáć/ y przywiązawſzy do ſtołká kazał mu ocży wyiąć. RejZwierc 55v; Wypádnie záiącżek/ ázaſz go nie roſkoſz poſzcżwáć/ zá nim ſobie pobiegáć/ á ieſzcże lepſza do lęku [!] go przywięzáć y do domu przynieść RejZwierc 110, 34, 129v; Stárzy Ludzie tym obycżáiem miáſtá zápaláli/ Sypáli zboże po polu/ áby tám Gołębie znęćili/ potym ſiećią przytárgnąwſzy ktorego Gołębiá/ przywiązáli mu prochno záżegwſzy/ do nogi álbo do ſzyie/ y puśćili BielSpr 62v, 47v, 74 [2 r.]; BudBib Ier 51/63; SkarŻyw 29; [Krzyżacy] Pipiná Xiążę poimawſzy roſproli mu brzuch/ y przywiązawſzy kiſzkę iednę do drzewá/ ták go długo wodzili wkoło/ áż ſię wſzyſtkie ielitá obwiły/ y wynątrzyły. StryjKron 295, 140; Calep 910b; KlonWor 32. Cf »do słupa przywięzać«, »przywięzać do szyje«.

przywięzać u czego (3): Leop Iudic 15/4; Y kázał [król] ony ſwiádki przywiązawſzy v końſkich ogonow y wlec áż do ſzubienice y zwieśić HistRzym 75. Cf »przywięzać u szyje«.

przywięzać komu (4), czemu (żywotne) (6): OpecŻyw 125v; MiechGlab 26; Leop Deut 6/8, Prov 7/3; nád to nákráiawſzy gáłgánu y dźiewięśiłu/ záwiąż w chuſtkę á przywięż mu [koniowi] do wędźidłá SienLek 189v, 192; A cżiy koń napirwey przybieży/ ten bierze pirwſzy klenot [...]. A ten co ſie iuż ná ſámym oſtátku przywlecże/ tho mu świnię do ſzkápy przywiążą/ y muśi ią podle ſiebie wieść ná powodzie RejZwierc 129v; Gdy miał [Hircjusz] liſt Brutonowi poſłáć/ ktory był w obegnániu ná Mutynie/ przywiązał liſt/ nápiſawſzy/ do ſzyie gołębiowi końſkim włoſem y puśćił go. BielSpr 47v, 62v; Pioruná też przednieyſzego Báłwáná kazał [Włodzimierz, książę Rusi] koniowi do ogoná przywiązáć/ y wlec przez Miáſto do Dniepru/ támże go w Dnieprze náwiązawſzy kámieni vtopiono. StryjKron 140.

przywięzać k(u) czemu (13): On [Ezop] cżterzy kąty rozmierzył/ A ná nich orły poſádził: W miechoch k nim dzieći przywiązał BierEz G2; Rękę drugą gdy przybitz chcieli/ niemogla doſiądz ku drugié przewierciané dziurze/ bo byly daleko od ſiebie zwierciány. Tedy przywiązawſſy powroz ku ręce/ ciągnęli ią opiéraięcy ſie z wielką motzą o krzyż OpecŻyw 139, 122v; FalZioł IV 50c; gdy złoczyńcę ku łáwie przywiążą/ nogi iego ſłoną wodą námáżą/ potym kozę przywiodą/ kthora rádá ſol iada/ áby pięty onego złoczyńce lizáłá GroicPorz iiv; Leop Iudith 6/9; BielKron 452v; Iugari vineae dicuntur, Ku roſztowániu álbo ſzrankóm prziwiązáć. Mącz 177a; HistRzym 101v. Cf »ku słupowi przywięzać«.

przywięzać na kogo, na co (8): Też gdy gi [gruszczyczkę] na mieſtcze przepukłe prziwiąże/ albo vwarzywſzi tę iuchę ſniego pije/ przepuknienie ſtwarza FalZioł I 116d; potym ſtych prochow [sporządzonych z sierści zajęczej] vcżyń plaſtr zbiałkiem iaiecżnym á przywięż na tę ranę FalZioł III 31a, IV 17b; [Tatarzy] the wſzytkie rzeki przerzecżone przebywaią bez żadnego przewozu, telko żony z dziecmi y tłomoki koniem na grzbiet przywiązawſzy ſami ſie koniem ogonow trzymaiącz przepływaią. MiechGlab 26; Tamże też niewiaſta iedna vboga dzieſięć czorek maiąc, przed ſtrachem z przedmieſcia vciekała, obwinąwſzy w płachtę dziecię iedno dwieletnie na ramionach nioſła. Drugie dwie dzieweczce młode na bydlę przywiązawſzy przed ſobą pędziła [duasque minorennes puellulas in iumento, quod ante se pellebat portabat]. MiechGlab 55; Sumnienie niewie czo rzecz ma Biegaiaċ potroſſe ſbiera. Dobrych ſpraw czo tu wżdy czynyl Gdy ſie na wierze omylyl. Wſzytky węzelky żebralo Aby wżdy nan przywiazalo. RejKup c3v; SienLek 55, 104.

przywięzać czym [= za pomocą czego] (11): Potym ie [łajno wilcze] włożyć na wilcżą ſkore/ á ſthey wełny kthorą naydzieſz w thymże łaynie maſz vprząſć nić/ á tą nicią przywięzać do ſkori FalZioł I 144a; zmacżay chuſtę w tey wodzie: przyłoż że [na ranę] y przywiąż bindą/ tho cżyń rano y wiecżor á zgoij ſie richło. FalZioł V 98v, I 38b, V 29, 92v; Y przywiązáli napierſnik od obrączek iego áż do obrączek Efodowych/ táśmą hiácyntową BibRadz Ex 39/21; BielKron 34v, 37; BielSpr 47v. Cf »powrozy (I) przywiązać«, »przywięzać zadzierzgiem«.

przywiązać czym [= przytykając część ciała] (1): A gdy ſie ci na nijm zmęcżyli/ ktorzy go [Jezusa] po grzbiecie bili/ drudzy lepak przyſtąpili/ ij od ſlupa go odwiązáwſſy/ chrzeptem go ku ſlupu przywiązáli/ a lepak go po brzuchu pęgami ij miotlami tako okrutnie bili OpecŻyw 126v.

przywięzać na czym (3): A te słowá ktore ia teras przykázuię tobie/ będą trwáć w ſercu twoim [...]. I przywiążeſz ie ſobie ná rece [!] twoiey/ iákoby znák á pámiętne Leop Deut 6/8, Prov 7/3; ktorzy widząc iſz żadnego znáku ná nim [na św. Sabbie] niemáſz/ okrućieńſtwá onego: rośćiągnęli go y przywiązáli mocno ná palách y wznák położyli/ ćiągnąc y męcżąc go cáły dzień SkarŻyw 328.

przywięzać gdzie (5): BielSpr 4v; Przecziągną [!] powroz przes wodę A pewnie komu na ſſkodę Prziwiązą kota v koncza RejRozm 398; HistAl M5; Mącz 193c; Albo ieſli ták niemoże być obudzon/ tedy nábráć krowek á podłożywſzy iednę pod łuſzczynę włoſkiego orzechá/ przywiązáć dwie álbo trzy ná głowę wtył/ á ná myſzki [= muskuły] do bárkow po iedney/ á ná podeſzwy tákieſz SienLek 55.

W charakterystycznych połączeniach: chustę przywięzać, nić, powroz, ręce, rohatynę; przywięzać do drzewa (5), do łęku, do nogi, do skory, do stołka (2), do szkapy, do uda (2); koniowi przywiązać (2); przywięzać ku drzewu (2), ku krzyżowi, ku ławie, ku odzieniu, ku ramieniu, ku ręce, ku rosztowaniu, ku szrankom; na biodrę przywięzać, na głowę, na grzbiet, na miestce przepukłe, na pępek, na ranę; na bydlę przywiązać; przywięzać bindą, chustą, nicią (2), ręcznikiem, sznurą, taśmą; przywiązać na palach, na palcach, na ręce.

Zwroty: »przywięzać (młyński) kamień« = ligare lapidem PolAnt (3): A mowi [Pan Bóg] nye proſto wrzućić á vtopić [gorszyciela]/ ále [...] vwyeſić y przywięzáć młyńſki kámyeń v ſſyye roſkázuye/ ták práwye/ áby tákowy grzeſſnik w wodzie ná dno był pogrążon GliczKsiąż D7v; BielKron 357; A gdy dokonaſz cżytánia kśiąg tych/ przywiążeſz do nich kamień/ y wrzućiſz w pośrzod Perathá [= Eufratu]. BudBib Ier 51/63.

»mocno przywiązać« [szyk zmienny] (5): Katowie gdy go tako motzno ku ſlupowi przywiązali/ miotly/ pęgi/ ij lańtzuchy gotowali/ ktorymi by Iezuſa bicżowali. OpecŻyw 125v, 125v, 138v; Też roſpukłem dzieciom vcżiń plaſtr/ á prziłoż na roſpukłe mieſcze moczno prziwiązawſzi ręcżnikiem/ á vlecży. FalZioł I 38b; SkarŻyw 328.

»przywiązać za (ręce i) nogi« = ligare manibus et pedibus Vulg [szyk zmienny] (2): A oni [słudzy Holofernesa] vchyliwſſy ſie od boku gory/ przywiązáli Achiora ku drzewu zá ręce y zá nogi: á thák ij powrozy związawſſy odbieżeli Leop Iudith 6/9; BielKron 125v.

»powrozy (I) przywiązać« (1): Y chciál ſie za tymi ſlowy ſám polożytz na on krzyż/ ale onij żolniérze/ gwáltem go na krzyż porzucili/ ij powrozy motzno przywiązali OpecŻyw 138v.

»do słupa, k(u) słupowi (słupu), do koła, do pala, do pręgierza, około słupa przywięzać« = ad palum alligare Mącz, Cn; astringere ad columnam vel ad statuam Mącz [szyk zmienny] (5:4:2:1:1:1): A wziąwſſy go/ ku ſlupowi go zaſie przywiązali/ ij powrozy cięſſko bicżowali OpecŻyw 115v; Ale katowie natychmiáſt ſie gwáltem k niemu rzucili/ ij ręce mu tak motzno okolo ſlupa przywiązali/ aż byly ſcżyrnialy OpecŻyw 125v, 125v, 126v; Pochwyćili go [Kartagińczycy Attyliusa Regulusa] á kazáli mu zerznąć powieki na ocżu/ á obroćili ocżymá do ſłońcá przywiązawſzy do ſłupá BielKron 120v; Mącz 193b, 421b; Ieſliby ſie gwałtownie ktore obchodźiły/ Przywiązawſzy do kołá/ Będziem táką biły. BielSat L3 [idem BielSjem]; Przedſię gi [Dionizjusz Syrakuzański swego syna, Tarkwiniusza] kazał do pręgyerzá przywiązáć/ y ták okrutnie bić/ áż ledwie żyw zoſtał. RejZwierc 34, 84; BielSjem 25; ArtKanc D12v; Dźiewiąta drogá twoiá byłá o moy namiłſzy Pánie Iezu Kryſte/ kiedyś ſzedł do onégo biczowánia/ kiedy oni złośliwi kátowie twoie naświętſzé ćiáło obnażyli/ á do ſłupá niemiłośćiwie przywiązáli SiebRozmyśl C3, I2v.

»przywięzać do szyje, u szyje« (1:1): GliczKsiąż D7v; Wſádzon potym [św. Florian] do ćiemnice/ ná oſtátek z moſtu vtopion przywiązawſzy kámień do ſzyie w rzece Enezum/ w ktorey wzwodę płynąc/ ná iedney ſkále oſiąknął BielKron 357.

»przywięzać zadzierzgiem [= węzłem]« (1): Ku śpieſznemu á lekkiemu rodzeniu [...] bielonowy korzeń/ przywięż do lewego vdá zadźierzgiem SienLek 114.

Przen [w tym: do kogo, do czego (13)] (14):

przywiązać gdzie (1): Záchoway ſynu moy przykazánia oycá twego/ á nieopuſſcżay roſkazánia máthki twoiey. Przywiąż ie w ſercu twoim [liga ea in corde tuo] ná káżdy cżás/ á obwiń około gárdłá twego. Leop Prov 6/21.

a) Wzbudzić upodobanie do czegoś (1):
Zwrot: »serce przywiązać« (1): Gdyby grzech w cżłowieku mieſzkáiący [...]/ nie záćmił był zmyſłow cżłowiecżych: ſumnienia niezdzioráwił: ſercá do źiemſkich rzecży nieprzywiązał: namniey by go [zakonu bożego] nie było potrzebá: boby ludzie ſámi z chući ſwey/ Bogá byli miłowáli CzechRozm 88v.
b) Uznać zależności, uwarunkowania natury doktrynalnej (5): ábowiem Pan Bog Duchá ſwego ſwiętego/ do tych wáſzych znákow/ máſſkar y kiow [!] nieprzywiązał/ áni tám przy tych znákoch wyſlucháć obiecał. KrowObr 94; wſzyſcy ſię ku martwym/ niemym/ głuchym/ y ſlepym Obrazom nákłonili/ ktorych rzemieſlnicy nadziáłáli/ y náſtáwiáli/ do tych tylko ludzie nabożeńſtwo y modlitwy ſwoie przywiązáli. KrowObr 117, 113v; Iáko gdybyś ſam/ z pilnośćią á z dobrym rozſądkiem/ iednę ácż nie kápitułę piątą v Mátheuſzá/ o onych błogoſłáwieńſtwách/ ktore ſwym vcżniom Chriſtus opowiedał/ przecżytał: A vważył byś to/ wcżym ie Chriſtus záſádźił: y do cżego ie przywiązał: tedy byś to y ſam dobrowolnie zeznáć muśiał: że ſie nigdy z kordy błogoſłáwieńſtwá ony niezgodzą CzechRozm 234v, 188v.
c) Przypisać (3): [biskup krakowski, Jędrzej Zebrzydowski w swej bluźnierczej nauce] kośćioł ſwięty Apoſtołſki/ przywiązał nie do Kryſtuſá ſy⟨n⟩á Bożego/ áni do ſlowá iego/ ále do Rzymá mieyſcá ⟨ie⟩dnego/ Papieżá Rzymſkiego KrowObr B3v; Ieſli Pan Chriſtus ſam łáſki ſwoiey do Sákrámentow nieprzywiązał/ a cżemuż mowi: Ieſli ſie kto nieodrodźi z wody y z Duchá S. niemoże wnidź do kroleſtwá Bożego. WujJud 249, 249.
d) Ograniczyć władzę terytorialnie (1): gdy [uczestnicy synodu niceńskiego] nie ſámego Rzymſkiego [biskupa]/ nád wſzytkim Chrześćiáńſtwem przekłádáią/ ále trzech Pátryárchow náznácżywſzy/ káżdemu pewne kráiny náznácżaią/ Biſkupá Rzymſkiego władzą y zwierzchność do Rzymu/ y przyległych pańſtw przywiążawſzy. NiemObr 58.
e) Dać, udzielić, przekazać (3): Ieſzcże y te gánimy/ ktorzy Sákrámentom Boſką pokłonę wyrządzáią/ á chleb święty ſtołu Páńſkiego zá Kryſtuſá chwalić roſkázuią. Gdyż Pan Bog do żadnego ſtworzenia chwały ſwey nie przywiązał WujJudConf 176.
Zwrot: »mocno przywiązać« (2): Ktorzy do perſony kápłáńſkiey abſolucyą mocno przywiązáli/ y wiárę zbáwienną odpuſzcżenia grzechow/ ktoraby v káżdego wiernego w ſercu świećić miáłá/ tym ſpoſobem gáſzą y zágubiáią. (–) Samći ią Pan Chryſtus do nich ták mocno przywiązał. WujJud 82v.
a. O pędach winorośli: przywiąz(yw) do podpory (2):
Zwroty: [»przywiązać mocno«: Ale winiarz wysoko wzgórę podnosi latorośli, a przywiąza mocno, a potym dobry owoc roście. Kaz 72.]

»przywięzać do tyczy« = adiugare vites Mącz [szyk zmienny] (2): Et de arboribus dicitur Maritare, Wino do tyczy prziwięzáć/ Przipleść. Mącz 210a, 177b.

Synonimy: przykrępować, przyprawić; a. przypleść.

Formacje współrdzenne cf WIĄZAĆ.

Cf PRZYWIĄZANIE, PRZYWIĄZANY

MPi