[zaloguj się]
[pdf]

PRZYZYWANIE (2) sb n

Fleksja

G sg przyzywaniå (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. przyzywać.

Wzywanie, odwoływanie się do Boga; accersitus, accitus, advocatio Cn (2):

przyzywanie czyje [= kto przyzywa] (1): Wdzień przyzywánia mego [In die qua invocavi te] ozwałeś mi ſię/ pośiliłeś mię ná duſzy moiey mocą. BudBib Ps 138/3.

przyzywanie czyje [= kogo się wzywa] (1): Przybliżyłeś ſię wdzień przyzywánia twego/ rzekłeś nieboy ſię. BudBib Thren 3/57.

Cf PRZYZYWAĆ

LWil